بررسی علل اشتباهات دارویی و عوامل موثر بر عدم گزارش‌دهی آن‌ها از دیدگاه کارکنان پرستاری بیمارستان‌های وابسته به دانشکده علوم پزشکی نیشابور

مقدمه: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرایند درمان و مراقبت از بیمار می‌باشد. گزارش‌دهی اشتباهات دارویی از سوی پرستاران موجب حفظ ایمنی بیمار و عدم گزارش‌دهی مناسب می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در سیستم‌های سلامت شود. هدف از این مطالعه، تعیین علل اشتباهات دارویی و عوامل موثر بر عدم گزارش‌دهی آن‌ها از دیدگاه پرستاران بود. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آن را 248 پرستار از بیمارستان‌های وابسته به دانشکده علوم پزشکی نیشابور تشکیل می‌داد که به وسیله سرشماری انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی (آزمون t) با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 صورت گرفت. یافته‌ها: کمبود تعداد پرستار (2.1 ± 3.4)، خستگی ناشی از کار اضافی (05.1 ± 1.4) و تراکم زیاد کارها (8.2 ± 1.4) از مهم‌ترین علل اشتباهات دارویی بود. همچنین مهم‌ترین علل عدم گزارش‌دهی اشتباهات دارویی، تمرکز مسوولان تنها بر شخص اشتباه کننده بدون توجه به سایر عوامل دخیل در بروز اشتباه (06.1 ± 86.3)، ترس از مسایل قضایی (07.1 ± 79.3) و واضح نبودن تعریف اشتباه دارویی (13.1 ± 34.3) بود. بین عوامل موثر بر بروز اشتباهات دارویی از دیدگاه کارکنان با نوبت کاری ثابت و در گردش اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05.0 > p). نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت و تاثیر انکارناپذیر بحث ایمنی بیماران، لزوم ایجاد یک سیستم گزارش‌دهی و ثبت خطا به همراه واکنش مثبت مدیران در قبال بروز اشتباهات کارکنان ضروری می‌باشد.