اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان 155-miR، STAT3 و میزان پروتئین 6-IL توموری موش‌های ماده مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: تمرین استقامتی نقش بسزایی در پیشگیری و کمک به درمان سرطان پستان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرات کمک درمانی تمرین استقامتی بر بیان 155-mir (ریزrna- 155) و مبدل و فعال کننده پیام رونویسی-3 (‏‏signal transducer and activator of transcription-3‎‏ یا stat3)‏ در تومور پستان بود. روش: 16 موش ماده نژاد بالب سی به‌طور تصادفی به دو گروه تومور- ورزش (exercise-tumor‎ یا et) و تومور- استراحت (rest-tumor یا rt) تقسیم شدند. پس از آشناسازی، سلول‌های سرطانی وابسته به استروژن 2l-4mc به موش‌ها تزریق (یک میلیون سلول به هر موش) شد و گروه et به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرینات استقامتی انجام دادند. حجم تومور هر هفته با کولیس دیجیتال اندازه‌گیری شد. در پایان موش‌ها قربانی شدند و بافت تومور استخراج و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری گردید. سپس استخراج rna (ribonucleic acid) و ساخت cdna (complementary deoxyribonucleic acid) به ترتیب با استفاده از پروتکل trizol و مطابق دستورالعمل کیت ساخت cdna صورت گرفت. در نهایت روش real-time pcr (real-time polymerase chain reaction) انجام شد و داده‌ها جمع‌آوری گردید. یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در بیان stat3، 155-mir و میزان پروتئین 6-‏il‏ ‏در گروه‌های et و rt مشاهده شد (05.0 > p). این نتایج با میزان پیشرفت تومور همخوانی داشت. نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی بیان 155-mir، stat3 و پروتئین 6-‏il‏ تومور پستان را کاهش می‌دهد. به نظر می‌رسد با کاهش بیان 155-mir، ژن stat3 و پروتئین 6-‏il‏ در گروه et، تمرین ورزشی استقامتی با کاهش بیان آنکوژن‌ها و عوامل التهابی نقش کمک درمانی دارد.