تاثیر دو فراورده گیاهی سنبل الطیب و گل گاوزبان بر آزمون های عملکرد کبد و کلیه در موش صحرایی

امروزه اکثر داروهای گیاهی بدون انجام آزمایش های استاندارد سم شناسی وارد بازار می شوند و تصور عموم بر این است که داروهای گیاهی فاقد سمیت می باشند. ولی گزارش هایی در خصوص سمیت بعضی از این داروها نیز به چشم می خورد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کبدی و کلیوی دو گیاه گل گاوزبان و سنبل الطیب است که طب سنتی مصرف می شوند. به این منظور عصاره پر کوله این گیاهان با دوزهای mg/kg 200 و 100 به صورت خوراکی به گروه ای 5 تایی موش صحرایی(rat)، به مدت 7 روز خورانده شد و سپس در روز هشتم خون حیوانات گرفته شده و مطالعات بیوشیمیایی بر روی سرم آنها انجام گرفت و نتایج با گروه شاهد مقایسه گردید. نتایج حاصل از آزمایش نشانگر آن است که تغییرات آنزیم های alt , ast و آلکالین فسفاتاز(alk p) در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری رانشان می دهد. آنزیم alk p متعاقب تجویز دوزها100و 200mg/kg از عصاره هر دو گیاه دارویی نسبت به گروه شاهد افزایش قابل ملاحظه(01/0p<) داشت. آنزیم alt متعاقب تجویز دوزهای mg/kg200 و 100 گیاه سنبل الطیب کاهش معنی داری را نشان داد ولی آنزیم ast در دوز mg/kg 100 گیاه فوق افزایش معنی دار داشت(01/0p<). آنزیم alt با دوز 100mg/kg گیاه گل گاوزبان نسبت به گروه شاهد کاهش داشت ولی با دوز mg/kg 200افزایش قابل ملاحظه داشت(01/0p<) در حالی که آنزیم ast با دوز mg/kg 100 گیاه فوق بدون تغییر بود و با دوز mg/kg 100 افزایش معنی داری داشت(01/0p< ) . آزمون های مربوط به عملکرد کلیه شامل bun و کراتینین هیچ گونه افزایشی را متعاقب تجویز خوراکی دو عصاره با دوزهای mg/kg 100 نشان ندادند. در این تحقیق مشخص شد که عصاره گل گاوزبان نسبت به عصاره گیاه سنبل الطیب توکسیک کبدی بیشتری دارد و به ویژه این اثر در دوزهای بالا قابل مشاهده است.