ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیروئید

مقدمه: لپتین و گرلین هورمون هایی هستند که در دهه اخیر کشف گردیده اند و نشان داده شده که در تنظیم متابولیسم چربی و قند و تنظیم اشتها و وزن بدن نقش دارند. هورمون های تیروئیدی نیز در تنظیم متابولیسم کلی بدن نقش داشته و تغییرات آنها باعث تغییرات در اشتها و وزن می شود. هدف: از آنجا که نتایج مطالعات حیوانی و انسانی در مورد لپتین و وابستگی آن به هورمون های تیروئیدی متناقض یکدیگر بوده و در مورد گرلین هیچ مطالعه ای در گذشته صورت نگرفته است این تحقیق به منظور بررسی تغییرات لپتین و گرلین در بیماران تیروئیدی درمان نشده و پی بردن به همبستگی این هورمون ها انجام گردید. روش: تعداد30 زن هیپرتیروئیدی و 30 زن هیپوتیروئیدی که سن آنان بین 52-14 سال بود به عنوان بیماران تیروئیدی و 30 زن سالم در همان محدوده سنی به عنوان گروه شاهد به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. از هر شرکت کننده 5 سی سی خون ناشتا گرفته شد و پس از پردازش نمونه ها سطح سرمی tsh,t3-uptake,t3,t4 لپتین و گرلین به روشهای رادیوایمینواسی و الیزا تعیین گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که سطح سرمی لپتین و گرلین در بیماران تیروئیدی( پرکار و کم کار) در مقایسه با افراد گروه شاهد تغییر معنی داری ندارد. لیکن همبستگی منفی و معنی داری (r=0/27 , p<0/05) بین سطح سرمی هورمون های تیروئیدی و گرلین وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح سرمی لپتین و شاخص توده بدنی (bmi) افراد شرکت کننده در تحقیق وجود داشت (r=0/41 ,p<0/01)نتیجه گیری: نتایج این تحقیق به روشنی نشانگر این نکته می باشد که تغییرات لپتین وابسته به bmi می باشد. به علاوه وجود همبستگی ضعیف و منفی بین هورمون های تیروئیدی و غلظت گرلین این نکته را نشان می دهد که افزایش اشتهای مشاهده شده در بیماران هیپرتیروئیدی و کاهش آن در بیماران هیپوتیروئیدی ممکن است ارتباطی با سطح پلاسمایی گرلین نداشته باشد.