بررسی امکان جذب آنتی بیوتیک انروفلوکساسین توسط نانوذرات سلولز کونژوگه شده با آمینوبنزیل پورین

مقدمه: آنتی بیوتیک ها نه تنها منجر به مهار رشد میکروب ها می شوند، بلکه بعضی از آن ها موجبات رشد و نمو بیشتر دام و طیور را فراهم می نمایند. انروفلوکساسین یکی از آنتی بیوتیک های پرمصرف می باشد که از سمیت بالایی برخوردار است و اثر سوئی بر روی کلیه، مغز و کبد انسان دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی قابلیت جذب آنتی بیوتیک انروفلوکساسین توسط نانوذرات سلولز کونژوگه شده با آمینوبنزیل پورین بود. روش: ابتدا نانوذرات سلولز سنتز گردید و در حضور کراس لینکر با آمینوبنزیل پورین کونژوگه شد. غلظت های سریال نانوذرات کونژوگه شده (2000، 1000، 500، 250 و 125 میکروگرم بر میلی لیتر) به طور جداگانه با محلول آنتی بیوتیک انروفلوکساسین در غلظت 1000 میکروگرم بر میلی لیتر مخلوط و در دماها، زمان ها و ph های مختلف انکوبه گردید. بعد از اتمام انکوباسیون، تمام لوله ها با سرعت 5000 دور در دقیقه به مدت 5 دقیقه سانتریفوژ و میزان جذب نوری محلول رویی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر تحت طول موج 340 نانومتر قرائت شد. در نهایت درصد جذب مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که تغییر غلظت نانوذرات سلولز کونژوگه شده و زمان و دمای انکوباسیون تاثیر چندانی بر میزان جذب نداشت، اما تغییر ph توانست تغییر معنی داری در میزان جذب داشته باشد؛ به طوری که حداکثر جذب در شرایط اسیدی برای غلظت 1000 میکروگرم بر میلی لیتر معادل 82.5 درصد مشاهده گردید. نتیجه گیری: نانوذرات کونژوگه شده با آمینوبنزیل پورین جاذب مناسبی برای انروفلوکساسین می باشد و شاید بتوان آن را در داخل مواد غذایی و برای جذب بقایای این آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار داد.