ارزیابی روش فنوتیپی بتالاکتاماز دیسک تست جهت شناسایی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های بالینی پسودوموناس آئروژینوزا دارای مقاومت چندگانه

مقدمه: تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف یکی از مهم ترین مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام می باشد. شیوع جدایه هایی که به طور هم زمان دارای چندین مکانیسم مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام هستند، باعث کاهش حساسیت در تست های تاییدی بتالاکتامازهای وسیع الطیف می شود. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی روش بتالاکتاماز دیسک تست برای شناسایی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های بالینی ‏پسودوموناس آئروژینوزاهای دارای مقاومت چندگانه بود.روش: در مجموع 100 جدایه پسودوموناس آئروژینوزا دارای مقاومت چندگانه از بیماران سوختگی جمع آوری شد و حساسیت آن ها به آنتی بیوتیک ها به روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. سه روش دیسک ترکیبی با کلاولانیک اسید، دیسک سینرژی و بتالاکتاماز دیسک تست جهت شناسایی جدایه های تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف مورد استفاده قرار گرفت. جدایه های تولید کننده کارباپنمازها نیز با استفاده از روش (modified hodge test) mht شناسایی شدند. جهت شناسایی ژن های بتالاکتامازهای وسیع الطیف blatem، bla_shv، bla_per، bla_ctx-m، bla_oxa و bla_pse از روش (polymerase chain reaction) pcr استفاده گردید.یافته ها: تمام جدایه ها دارای مقاومت چندگانه بودند. تنها سه جدایه با روش دیسک ترکیبی به عنوان تولید کننده بتالاکتاماز وسیع الطیف شناسایی شد. هیچ کدام از جدایه ها با روش دیسک سینرژی به عنوان تولید کننده بتالاکتاماز وسیع الطیف شناسایی نشدند. از 100 جدایه مورد بررسی، 87 درصد به روش بتالاکتاماز دیسک تست به عنوان تولید کننده بتالاکتاماز وسیع الطیف در نظر گرفته شدند و 68 درصد جدایه ها تولید کننده کارباپنماز بودند. میزان شیوع بتالاکتامازهای bla_oxa، bla_tem و bla_per به ترتیب 97، 61 و 13 درصد بود و تمامی جدایه ها فاقد بتالاکتامازهای وسیع الطیف bla_shv، bla_ctx-m و bla_pse بودند.نتیجه گیری: بر طبق نتایج به دست آمده، روش بتالاکتاماز دیسک تست جهت شناسایی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های دارای مقاومت چندگانه مناسب می باشد، اما جهت تایید آن به بررسی های بیشتری نیاز است.