بررسی تاثیر خستگی عملکردی بر زمانبندی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات چهارسررانی و همسترینگ حین تکلیف پرش-فرود تک پا در زنان ورزشکار

زمینه و هدف: خستگی در انتهای مسابقات ورزشی، یکی از عوامل خطرساز آسیب aclاست و باعث تغییر در الگو های عصبیعضلانی فعالیت عضلات اطراف زانو می شود. تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تاثیر خستگی عملکردی در موقعیت هایی شبیه به شرایط واقعی مسابقات ورزشی بر روی عوامل عصبیعضلانی موثر بر آسیب acl پرداخته اند. لذا هدف از این تحقیق بررسی تاثیر خستگی عملکردی بر زمانبندی فعالیت عضلات موثر در آسیب acl حین تکلیف پرشفرود تک پا در زنان ورزشکار بود.روش بررسی: در تحقیق حاضر 15 ورزشکار زن والیبالیست، بسکتبالیست و هندبالیست شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات چهارسررانی و همسترینگ، قبل و بعد از اعمال خستگی حین تکلیف پرشفرود تک پا بررسی شد. از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری های مکرر در سطح 05/0>pاستفاده شد.یافته ها: طبق نتایج بدست آمده خستگی باعث تاخیر در زمان آغاز فعالیت عضلات پهن خارجی (002/0=p) و نیم وتری (049/0=p) شد؛ درحالی که در زمان آغاز فعالیت عضلات راست رانی (143/0p=)، پهن داخلی (670/0p=) و دوسررانی (226/0p=)، بین قبل و بعد از خستگی تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند خستگی باعث تاخیر در شروع فعالیت عضلات نیم وتری و پهن خارجی و در نتیجه تغییر در الگو های عصبیعضلانی فعالسازی عضلات در تکلیف پرشفرود می شود. این امر acl را مستعد آسیب می سازد. با توجه به نتایج تحقیق، برنامه های تمرینی مناسب جهت افزایش کارایی عضلات در حین خستگی توصیه می گردد.