بررسی تاثیر روش آرام سازی عضلانی بنسون بر خودکارآمدی بیماران همودیالیزی شهر کرمانشاه در سال 1391

چکیدهزمینه و هدف: بیماری کلیوی مرحله آخر یکی از مشکلات عمده سلامتی در سطح جهان می باشد. بیمارانی که این بیماری را دارند، نیاز به دفعات مکرر همودیالیز دارند . فرآیند بیماری و همودیالیز هر دو تاثیرات منفی بر خودکارآمدی این بیماران دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر روش آرام سازی عضلانی بنسون بر خودکارآمدی بیماران همودیالیزی بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 60 بیمار همودیالیزی بستری در بخش همودیالیز بیمارستان امام رضا(ع) شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی، خودکارآمدی بیماران سنجیده شد، سپس بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. روش آرام سازی عضلانی بنسون توسط نمونه ها ی گروه آزمون در منزل و به مدت دو ماه، هر روز یک مرتبه انجام گرفت و بر روی گروه کنترل اقدام خاصی صورت نگرفت. بلافاصله در پایان این دوره مجددا با استفاده از پرسشنامه های مذکور خودکارآمدی بیماران در هر دو گروه آزمون و کنترل بررسی شد و داده های حاصل با استفاده از آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: میانگین سنی بیماران 70/14±31/45 بود. 44% مرد و 56% زن بودند. نتایج پژوهش نشان داد، تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمرات خودکارآمدی قبل و بعد از مداخله در دو گروه وجود دارد(01/0p=).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که، آرام سازی عضلانی بنسون بر خودکارآمدی بیماران همودیالیزی تاثیر مطلوبی دارد و می توان به عنوان یک روش مفید در ارتقا سطح خودکارآمدی بیماران در بخش های همودیالیز، اجرا و آموزش داده شود.واژه های کلیدی: همودیالیز، خودکارآمدی، آرام سازی عضلانی بنسون