اثر دو هفته همزمانی تمرین و آزمون بر شاخص های التهابی و عملکرد قدرتی مردان ورزشکار

چکیدهزمینه و هدف: مسابقه در صبح هنگام ورزشکاران را با مشکل افزایش حساسیت به عفونت و التهاب مواجه می سازد. بدین منظور هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک برنامه ی تمرینی دو هفته ای (ویژه ی قدرت) و همزمانی یا عدم همزمانی زمان تمرین(صبح یا عصر) با زمان آزمون(صبح) بر سطوح اینترلوکین-17 و کورتیزول سرم و عملکرد ورزشکاران مرد می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه شبه تجربی، 14 مرد ورزشکار به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه همسان قرار گرفتند: گروه صبح (7 =n و زمان تمرین =9 صبح ) و گروه عصر ( 7 =n و زمان تمرین=18عصر). آزمودنی ها به مدت 2 هفته تحت یک برنامه تمرین قدرتی ویژه با شدت انقباضی معین قرار گرفتند. نمونه های خونی آزمودنی ها 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی در حالت پایه و بلافاصله پس از آزمون یک جلسه تمرین قدرتی در ساعت 9 صبح و 48 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرینی(بلافاصله بعد از آزمون یک جلسه تمرین قدرتی)، جهت ارزیابی مقادیر اینترلوکین-17 و کورتیزول گرفته شد. برای اندازه گیری متغیرهای وابسته، آزمودنی ها 2 ساعت قبل از اجرای آزمون صبحانه استاندارد خوردند و یک تکرار بیشینه آزمودنی-هادر جلسه ای مجزا قبل و بعد از دو هفته در حرکات موردنظر محاسبه شد . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر ، تی تست مستقل، تی تست زوجی و کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که دو هفته سازگاری ( همزمانی و عدم همزمانی زمان تمرین با زمان آزمون)، موجب افزایش معنی دار در عملکرد قدرتی حرکت پرس سینه در گروه صبح شد(05/0 > p)، اما در سایر حرکات قدرتی علی رغم افزایش معنی-دار درون گروهی در قدرت بیشینه در تمامی حرکات، تغییر معنی داری در مقایسه عملکرد قدرتی دو گروه در پس آزمون مشاهده نشد(05/0 < p). همچنین مقایسه مقادیر اینترلوکین-17 (381/0=p) و کورتیزول سرم(146/0=p) دو گروه در پس آزمون تفاوت معنی داری نداشت(05/0 < p). نتیجه گیری: به نظر می رسد دو هفته همزمانی یا عدم همزمانی زمان تمرین با زمان آزمون، ضمن بی تاثیر بودن بر فاکتورهای التهابی، موجب بهبود قدرت عضلانی (پرس سینه) شد.کلید واژه ها : ساعت زیستی ، چرخه شبانه روزی ،زمان تمرین، اینترلوکین- 17 ،کورتیزول