تاثیر ریبامیپید و کپسولاسیون ریبامیپید با کپسول کیتوزان، بر واسطه های التهابی در مدل تجربی زخم روده بزرگ موش صحرایی نر

چکیده زمینه و هدف: ریبامیپید داروی مشتق از کوینولینون است که علیرغم اثر محافظ مخاطی و التیامی (با تولید پروستاگلاندین و موکوس) بر روی زخم معده، حلالیت و نفوذپذیری کمی دارد. از راههای افزایش نفوذپذیری و حلالیت مواد در بدن، استفاده از حامل های پلیمری و نانوذرات است که برداشت مواد به درون سلول های هدف را به طور موثر افزایش می دهد. هدف این مطالعه اثر بخشی و مقایسه ریبامیپید و کپسولاسیون ریبامیپید با کپسول کیتوزان بر واسطه های التهابی در مدل تجربی زخم روده بزرگ موش صحرایی است.روش‌ بررسی: در این مطالعه مداخله ای- تجربی، 36 سر موش صحرایی نر به شش گروه (6n=) ریبامیپید+ کیتوزان، ریبامیپید، کیتوزان، کنترل (حلال ریبامیپید)، کنترل مثبت (هیدروکورتیزون) و شم تقسیم شدند. بعد از 36 ساعت ناشتا بودن از طریق تجویز ml2 اسیداستیک 4% (به گروه شم سالین تجویز شد) به داخل روده بزرگ موشها، زخم القا شد. شش روز پس از آن، حیوانات کشته و نمونه بافت روده بزرگ جهت بررسی محتوی mda، no و tnf-? و میزان فعالیت mpo و sod جدا گردید. تحلیل داده ها بوسیله آزمون anovaیکطرفه انجام شد.یافته‌ها: کپسولاسیون ریبامیپید با کپسول کیتوزان نه تنها باعث کاهش معنی دار (03/0 < p) سطح tnf-? و no در مقایسه با محلول ریبامیپید شد، بلکه باعث کاهش سایر واسطه های التهابی و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدنی در مقایسه با سایر گروهها شد. نتیجه گیری: کپسولاسیون ریبامیپید با کپسول کیتوزان اثر گذاری ریبامیپید را در کاهش التهاب افزایش داد. هر چند که برای استفاده بالینی دارو به شکل کپسولاسیون به مطالعات بیشتری نیاز است.کلید واژه: کپسول کیتوزان، ریبامیپید، زخم روده، tnf-? و no.