تاثیر درمان ضد تیرویید خوراکی بر تراکم استخوان خانم‌های غیر یایسه مبتلا به پر کاری غیر بالینی داخلی تیرویید

چکیدهزمینه و هدف: پرکاری غیر بالینی داخلی تیرویید یک اختلال نسبتا شایع بویژه در مناطق کمبود ید می باشد. در مورد تاثیر این اختلال بر تراکم استخوان بویژه در زنان غیر یایسه اتفاق نظر وجود ندارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر درمان خوراکی پرکاری غیر بالینی تیرویید بر تراکم استخوان زنان غیر یایسه بود.روش بررسی: این تحقیق یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود. 30 زن غیر یایسه در محدوده سنی 19 تا 50 سال که برای آزمایشات تیرویید به مرکز پزشکی هسته ای کردستان مراجعه کرده و حداقل شش ماه مبتلا به پرکاری غیر بالینی داخلی تیرویید بودند انتخاب و به دو گروه مساوی و مشابه از نظر عوامل خطر پوکی استخوان تقسیم شدند. یک گروه با تجویز متی مازول خوراکی یوتیرویید شد و یکسال در این وضعیت نگهداشته شد. گروه دوم بعنوان کنترل، در طول یکسال در حالت پرکاری غیر بالینی تیرویید بدون درمان تحت نظر گرفته شد. تراکم استخوان‌های گردن ران و مهره‌های کمری در هر دو گروه در ابتدای بررسی و بعد از یکسال پیگیری به‌روش dxa اندازه گیری شدند. یافته ها وارد نرم افزار spss شده و تغییرات آنها در این دو گروه با تست های آماری t test و x2 تجزیه و تحلیل و با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: تراکم استخوان در گردن ران و مهره‌های کمری در گروه تحت درمان بطور متوسط به‌ترتیب 3/1 درصد و 96/0 درصد کاهش یافته بود ولی در هیچیک از این دو ناحیه تفاوت معنا داری در تراکم استخوانها قبل و بعد از درمان دیده نشد ( مهره‌ها p= 432/0 و فمور 209/0=p). در گروه کنترل تراکم استخوانهای گردن ران و مهره های کمری بطور متوسط بترتیب 1/2 درصد و 0/1 درصد کاهش یافته بود که در این گروه نیز تفاوت آماری معنا داری در تراکم استخوانها بعد از گذشت یکسال دیده نشد (مهره ها 363/0=p و فمور069/0=p).نتیجه گیری: یافته های ما نشان می دهند که در زنان غیر یایسه پر کاری غیر بالینی داخلی تیرویید در کوتاه مدت باعث کاهش تراکم استخوانها نمی شود و تجویز داروی ضد تیرویید خوراکی در این بیماران تاثیری بر تراکم استخوانها ندارد.