بررسی اثرات حفاظتی مغز گردو بر مرگ نورونی و واکنش آستروسیت‌ها متعاقب انسداد سرخرگ مغزی میانیدر موش صحرایی نر

چکیدهسابقه و هدف: سکته مغزی یک علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در بسیاری از کشورهاست.هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، لذا جستجو برای یافتن مواد حفاظت کننده نورونی با حداقل اثرات مضر بایستی ادامه یابد. محصولات طبیعی احتمالا منبع ایده آلی برای یافتن عوامل سالم و ارزشمند در زمینه درمان سکته مغزی می باشند. مغز گردو حاوی مواد مفید فراوان با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات حفاظتی مغز گردو بر آسیب نورونی و فعالیت آستروسیتها بعد از القا ایسکمی کانونی مغزی در موش صحرایی نر بود.مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت تجربی به انجام رسید موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به سه گروه: شم، کنترل (تغذیه شده با غذای معمولی) و گردو (تغذیه شده با مغز گردو) تقسیم شدند. در گروه‌های کنترل و تحت تغذیه با گردو سرخرگ مغزی میانی به مدت 15 دقیقه مسدود گردید. 48 ساعت بعد از برقراری جریان خون، حیوانات کشته شده و مغز آنها پس از ثابت سازی به منظور بررسی‌های بافت شناسی (رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ایوزین)، ایمونوهیستوشیمی (پروتیین اسیدی رشته‌ای گلیال جهت بررسی وضعیت آستروسیت‌ها) و هیستوشیمی تانل،آماده گردید.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مغز گردو باعث کاهش معنی دار مرگ نورونی ناشی از القا ایسکمی مغزی شد. در حالی که تراکم آستروسیت‌های gfap مثبت در نواحی آسیب دیده گروه تحت درمان با مغز گردو در مقایسه با دو گروه دیگر افزایش یافت. در ضمن مغز گردو موجب کاهش معنی دارمیزان مرگ و میر حیوانات ناشی از ایسکمی مغزی شد.نتیجه گیری:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مغز گردو با توجه به خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی اش در آسیبهای مغزی ناشی از القا ایسکمی در موش صحرایی نر موثر است.واژه های کلیدی: ایسکمی مغزی، مغز گردو، آنتی اکسیدان، ضد التهاب، موش صحرایی.