بررسی میزان بقا تجمعی لوسمی اطفال و عوامل موثر بر آن: مدل مخاطرات تناسبی کاکس

چکیدهمقدمه: لوسمی در بین کودکان شایع ترین سرطان می باشد و می تواند به عنوان یک مشکل بهداشتی در کودکان مطرح باشد. هدف این مطالعه آنالیز بقای بیماران مبتلا به لوسمی و تعیین عوامل موثر بر آن در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیر کبیر شهر اراک بین سال های 1385 تا 1390 بود.مواد و روشها: در این مطالعه تحلیل بقا، 72 بیمار مبتلا به لوسمی وارد مطالعه شد و سپس متغیرهای مورد نیاز برای مطالعه جمع آوری گردید و وضعیت بقای این بیماران پیگیری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های کاپلان مایر، لگاریتم رتبه ای و مدل مخاطرات تناسبی کاکس با استفاده از نرم افزار stata تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین زمان پیگیری افراد 54/14 ماه (یک ماه تا 53 ماه) بود. که بر اساس این مدت زمان پیگیری میزان مرگ و میر ناشی از لوسمی در بین اطفال 1/11 مورد (95 درصد حدود اطمینان 08/20-16/6) در 1000 شخص ماه بدست آمد. میزان بقا 1، 2، 3 و 4 ساله لوسمی به ترتیب برابر با 87/0، 79/0، 70/0 و 70/0 درصد به دست آمد. در مدل مخاطرات تناسبی کاکس تنها سن اثر معنی داری روی بقا نشان داد. نتیجه گیری: میزان بقا 4 ساله لوسمی 70/0 درصد به دست آمد و متغیر سن به عنوان یکی از مهمترین پیشگو کننده های میزان بقا در بیماران مبتلا به لوسمی شناخته شد.کلید واژه ها: میزان بقا، لوسمی، اطفال، کاپلان مایر، مدل مخاطرات تناسبی کاکس