بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب روستاهای شهرستان دیواندره با تاکید بر غلظت نیترات

چکیدهمقدمه: امروزه افزایش غلظت ترکیبات مختلف و به ویژه آلاینده در آب‌های طبیعی به خصوص منابع آب زیرزمینی، باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده است. نیترات به عنوان یکی از شاخص‌های شیمیایی آلودگی آب از دیرباز مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه تعیین خصوصیت شیمیایی آب شرب و تغییرات نیترات در آب شرب روستاهای شهرستان دیواندره بود. روش بررسی: این تحقیق، یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به منظور تعیین کیفیت آب شرب 30 روستا در شهرستان دیواندره بود. تعداد 60 نمونه طی دو مرحله از منابع تامین آب برداشت شد و طبق روش استاندارد آنالیز گردید. جهت تحلیل نتایج از روش‌های آمار توصیفی، نمودارهای پایپر، شولر و آزمون ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که به غیر از نیترات در تعدادی از منابع، غلظت سایر پارمترهای کیفی مورد بررسی کمتر از حد مجاز می‌باشد. میانگین غلظت نیترات طی مرحله اول نمونه برداری (فصل کم آبی) در منابع تامین آب 61/25 ± 13/26 میلی گرم در لیتر بود. به همین ترتیب میانگین غلظت نیترات طی مرحله دوم نمونه برداری (فصل پر آبی) در منابع تامین آب80/29 ± 47/28 میلی‌گرم در لیتر بود. بر اساس نمودار شولر کیفیت آب از لحاظ شرب بین خوب تا متوسط متغیر می باشد. نتیجه گیری: اگر چه میانگین غلظت نیترات در 80 درصد نمونه ها از حد استاندارد کشوری کمتر است، اما تدوام روند کنونی به ویژه در بخش فعالیت های کشاورزی و استفاده کنترل نشده از منابع آب زیرزمینی در امر کشاورزی سبب تغییر و کاهش کیفیت آب خواهد شد. لذا نظارت بر فعالیتهای کشاورزی و مصرف کود، ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: پایش کیفی آب، منابع آب، شاخص کیفیت آب، نیترات