بررسی مقایسه‌ای ارزش تشخیصی معاینه بالینی، سونوگرافی و الکترودیاگنوزیس در تشخیص سندرم تونل کارپال

زمینه و هدف: سندرم تونل کارپال (cts) شایع‌ترین مونونوروپاتی محیطی ناشی از تحت‌فشار قرار گرفتن عصب، در ناحیه مچ دست (تونل کارپال) است. استفاده از سونوگرافی جهت بررسی و تشخیص بیماری‌های موسکولواسکلتال در طی چند دهه اخیر در حال افزایش است. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه‌ای ارزش تشخیصی معاینه بالینی، سونوگرافی و الکترودیاگنوزیس در تشخیص سندرم تونل کارپال می باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بوده که در طی آن 70 مچ دست با علائم منطبق با سندرم تونل کارپال تحت معاینه بالینی، سونوگرافی و مطالعات هدایت عصبی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، قد، جنس، دست غالب و بیماری‌های زمینه‌ای بودند. معاینه بالینی انجام و سطح‌ مقطع عرضی و ضخامت عصب مدیان با سونوگرافی اندازه‌گیری شد. سپس مقایسه بین معاینات بالینی، سونوگرافی و مطالعه هدایت عصبی صورت گرفت.یافته‌ها: 70 مچ دست با علائم منطبق با سندرم تونل کارپال را مورد بررسی قرار دادیم. از 70 مچ دست علامت‌دار، 91/4% زن (اکثراً خانه‌دار) و بقیه مرد بودند. میانگین سنی بیماران 11/63± 49/56 سال بود. در 82/9% بیماران نتیجه مطالعه هدایت عصبی، 67/1% نتیجه معاینات بالینی، 45/7% نتیجه سونوگرافی دیستال فلکسور رتیناکولوم و 32/9% نتیجه سونوگرافی پروگزیمال مثبت بود. بررسی نتایج بین دو گروه بیمار و سالم نشان داد که سونوگرافی در قسمت ورودی تونل کارپال، با نقطه برش 5/8 میلی‌مترمربع بیشترین ارزش تشخیصی با حساسیت 27% و اختصاصیت 42% را داشت.نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری سطح مقطع عصب مدیان به کمک سونوگرافی، در تشخیص و درجه‌بندی شدت سندرم تونل کارپال مفیداست؛ اما نمی‌تواند جایگزین مطالعات هدایت عصبی گردد. با استفاده از سونوگرافی به‌عنوان آزمون خط اول ممکن است به نحو موثری میزان مطالعات هدایت عصبی کاهش یابد.

comparison of the diagnostic values of clinical examination, sonography and electrodiagnosis in the diagnosis of carpal tunnel syndrome

background and aim: carpal tunnel syndrome (cts) is the most common peripheral mononeuropathy which is caused by nerve compression, in the wrist area (carpal tunnel). the use of ultrasound for the examination and diagnosis of musculoskeletal diseases has been increasing over the last few decades. the aim of this study was to compare the diagnostic values of clinical examination, sonography, and electrodiagnosis in the diagnosis of carpal tunnel syndrome.materials and methods: in this cross-sectional study (descriptive-analytic) we examined 70 wrists with symptoms consistent with cts. sonography and neural conduction studies were performed. demographic data included age, height, gender, dominant hand, and underlying diseases associated with cts. clinical examination was performed and median nerve cross-section and thickness were measured by ultrasound. then, the results of clinical examination, sonography, and neural conduction study were compared with one another.results: we examined 70 wrists with symptoms consistent with cts. among 70 symptomatic wrists, 91.4% belonged to the women (mostly housewives) and the rest belonged to the men. the mean age of the patients was 49.56 ± 11.63 years. the results of ncv, clinical examination, distal flexor retinaculum sonography, and proximal sonography were positive in 82.9%,67.1%, 45.7%, and 32.9% of the patients respectively.  the results of this study showed that sonography of the entrance of the carpal tunnel with a cut-off point of 8.5 mm2 had the highest diagnostic value with a sensitivity of 27% and a specificity of 42%.conclusion: measuring the median nerve surface area with ultrasound is useful for detecting and grading the severity of cts, but it cannot replace neural conduction studies. the use of ultrasound as the first-line measure can be effective in decreasing the number of neurotransmission studies.