اکمو در یک بیمار دیابتیک مبتلا به انفارکتوس مخچه و سندرم زجر تنفسی حاد- گزارش مورد

زمینه و هدف: اکمو (اکسیژناسیون غشایی برون پیکری) یک روش حیاتی برای مدیریت سندرم زجر تنفسی حادمی باشد. از آنجا که اکمو به عنوان یک شیوه تهاجمی محسوب می شود، اندیکاسیون هایی برای استفاده از آن وجود دارد. در اینجا گزارش موردی از سندرم زجر تنفسی حاد که با اکمو ورید به ورید درمان شده را ارائه می‌دهیم.گزارش مورد: بیمار، مردی 30 ساله، دیابتیک با هوشیاری پایین به علت خونریزی مغزی پس از درمان فیبریولیتیک برای انفارکتوس میوکارد با قطعه اس تی بالا رونده بود که در بیمارستان نمازی شیراز بستری شد. بعد از تشخیص سندرم زجر تنفسی حاد متوسط تا شدید روش اکمو ورید به ورید برای مدیریت آن استفاده شد. 5 روز پس از شروع اکمو، فشار اکسیژن شریانی بیمار بهبود یافت و درصد اشباع اکسیژن را 97 تا 98 درصد حفظ شد. مد دستگاه،bipap با 40%fio2 بود، جریان برگشتی خون به بیمار 1/7 لیتر در دقیقه بود؛ بنابراین ما جریان برگشتی خون به بیمار را بستیم و مشاهده کردیم بیمار به تنهایی قادر به حفظ درصد اشباع اکسیژن 97% است، لذا بیمار را از دستگاه اکمو جدا کردیم. بعد از آن بیمار در وضعیت پایدار باقی ماند.نتیجه‌گیری: بیمار 10 روز قبل از اکمو تحت تهویه مکانیکی بود و نارسایی چندین ارگان را به‌طور هم‌زمان داشت که مزایای استفاده از اکمو را کاهش می‌داد. علی رغم این‌ها، تصمیم به آغاز اکمو گرفته شد و بیمار با وضعیت قابل قبول از واحد مراقبت های ویژه ترخیص گردید؛ بنابراین این بیمار می‌تواند تجدید نظر در استفاده از اکمو را مطرح کند.

Ecmo in a diabetic patient with cerebellar infarction and ARDS- A case report

Background: Extra corporeal membrane oxygenation (ECMO) has been considered as a crucial modality for the management of acute respiratory distress syndrome (ARDS). Since ECMO is considered to be an invasive modality and may be associated with some complications, there are strict indications for its use. Here we report successful treatment of a case of severe ARDS with VenoVenous ECMO.Case presentation: A 30 years old male was admitted to Nemazee Hospital in Shiraz with decreased level of consciousness due to cerebral hemorrhage following fibrinolytic therapy for myocardial infarction with ST elevation (STEMI). After diagnosis of moderate to severe ARDS, VVECMO was used for the management of ARDS.In this case, 5 days after starting ECMO, PaCO2 improved and O2Sat was maintained at 9798%, so weaning was considered. Ventilator mode was BIPAP with FiO2 40% and sweep flow was 1.7L/min. We clamped the sweep flow and observed whether the patient was able to maintain O2 Sat at 97% with ventilation alone. Then, we decided to disconnect the patient from ECMO. The patient remained stable afterwards.Conclusion: Our case was intubated and was on MV from 10 days prior to ECMO administration.Moreover, our patient had simultaneous multiorgan involvement (nephrotic syndrome and sepsis) which decreased the benefits of ECMO. Despite all these problems, ECMO was started and patient was discharged from ICU with an acceptable health condition.