تغییر ظرفیت کلی آنتی‌اکسیدانی بافت (Tac) ، روش نوین ارتقاء ترمیم زخم های پوستی

زمینه و هدف: ظرفیت کلی آنتی اکسیدانی بافت ، عامل مهمی در تعیین عملکرد فیزیولوژیک یا فیزیوپاتولوژیک گونه های واکنشگر اکسیژن است. آزاد شدن گونه های واکنشگر اکسیژن در زخم های پوستی، منجر به نکروز و همچنین آپوپتوز می شود و زخم با از دست رفتن بافت مواجه می شود. اگر بتوان با مدیریت عوامل تهدید کننده ی بافت فلاپ، موجب کاهش آنها شد، اثر بخشی و زمان لازم برای بهبودی فلاپها، به طور چشمگیری بهبود می یابد.روش بررسی: 40 موش از نژادspraugedawkey به 4 گروه تقسیم شدند: (1) sham با پوست بریده شده در ابعاد 3×8 سانتیمتر بدون بلند کردن پوست از بستر آن (2)فلاپ با برش پوستی 3×8 سانتیمتر که از بستر خود بلند شده (3)کیموفنول با دوزmg/kg/day25که بعد از جراحی، با کیموفنول درمان شدند و (4)کیموفنول با دوز mg/kg/day50که بعد از جراحی، با کیموفنول درمان شدند. یک هفته بعد، درصد بافت سالم مانده، sod و mda اندازه گیری شده و همچنین میزان نزدیکی نتایج، استخراج شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزار graphpad prism 6 انجام شد. تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه (anova) و آنالیز پس آزمون(tukey test) برای مقایسه داده های بیوشیمیایی بین گروه ها انجام شد. یافته ها: کیموفنول، mda را کاهش (0.05>p) و sod را افزایش داد (0.01>p). بنابراین استرس اکسیداتیو در بافت فلاپ به میزان قابل توجهی کاهش و ظرفیت مقابله با آن افزایش پیدا کرده است. میزان بقای فلاپ پوستی نیز افزایش یافت (0.05>p). نتیجه گیری: در نهایت پژوهش حاضر، اثر محافظتی کیموفنول بر مدیریت استرس اکسیداتیو و سالم مانی بافت فلاپ را آشکار ساخت، هر چند تحقیقات بیشتری برای مشخص شدن قابلیت استفاده بالینی این ماده مورد نیاز است.

Change in total anti-oxidant capacity (TAC) of tissue, a new method for improving dermal wound healing

in determining the physiological or physiopathological function of oxygen reactive spices. Release of reactive oxygen species (ROS) in dermal wounds, leads to necrosis as well as apoptosis and tissue loss. Management of the risk factors for tissue loss due to flap failure can reduce risk factors with resultant improvement in the survival and efficacy of the flaps.Materials and Methods: 40 SpraugeDawkey rats were divided into 4 groups (1) sham group with an 8×3 cm skin cut without skin elevation (2) Flap group with an 8×3 cm skin cut with skin elevation (3) cymophenol group treated with cymophenol (25 mg/kg/day) (4) cymophenol group treated with cymophenol (50 mg/kg/day) after surgery. After one week, percentage of the living tissue, superoxide dismutase (SOD) activity and amount of malondialdehyde (MDA) were measured in the groups and the proximity results were extracted. Using GraphPad Prism 6 software, data were analyzed and compared by ANOVA and Tukey test.Results: Cymophenol application decreased the amount of malondialdehyde (p<0.05), increased superoxide dismutase activity (p<0.01), led to reduced oxidative stress in the flap tissues and increased resistance capacity against oxidative stress. Also we found improved survival rate of the flaps (p<0.05).Conclusion: This study revealed the protective effect of cymophenol against oxidative stress and on survival of the flaps. However, more studies are required to determine its benefits in clinical use.