اثربخشی درمان پذیرش و تعهد گروهی بر کاهش اهمالکاری تحصیلی و بهبود دشواریدر تنظیم هیجان: کار آزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: اهمال کاری به عنوان پدیده فراگیر در دانشجویان با مشکلات هیجانی و شکست در تنظیم هیجان درهم تنیده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد گروهی بر کاهش اهمال کاری تحصیلی و بهبود دشواری تنظیم هیجانِ دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان است. روش بررسی: روش مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی شاهد دار است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال تحصیلی 97-96 است. بعد از غربال گری بین 500 نفر، در گام اول 150 نفر، بر اساس مقیاس های ارزیابی و در گام بعدی 40 نفر، بر اساس شدت بالای اهمال کاری و معیار ورود و خروج انتخاب و با استفاده از نرم افزار random number generator 3.1.v در دو گروه مداخله 10 نفره و یک گروه کنترل 20 نفره تخصیص یافت. در طی جلسات درمانی 7 نفر درمجموع از دو گروه مداخله خارج شدند. برای ارزیابی از مقیاس ارزیابی اهمال کاری دانشجویان (pass) و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (ders) استفاده شد. مداخله درمانی 8 جلسه گروه درمانی پذیرش و تعهد برای گروه های مداخله اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss داده ها تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد درمان پذیرش و تعهد در گروه مداخله منجر به کاهش معنادار اهمال کاری تحصیلی (42.1 درصد)، نمره کل دشواری در تنظیم هیجان (36.2 درصد) و مولفه های دشواری در انجام رفتار هدفمند (30.6 درصد)، دشواری در کنترل تکانه (47.5 درصد) و فقدان آگاهی هیجانی (23.2 درصد) شده است (0.05>p). همچنین تحلیل کوواریانس نشان داد با کنترل پیش آزمون، درمان پذیرش و تعهد 16.1 درصد تغییرات نمره اهمال کاری تحصیلی و 45.9 درصد تغییرات نمره کل دشواری تنظیم هیجان گروه مداخله را نسبت به گروه کنترل در بلندمدت تبیین می کند (0.05>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اشارات ضمنی و کاربردی گوناگونی برای متخصصان مبنی بر پیگیری بلندمدت درمان پذیرش و تعهد در زمینۀ اهمال کاری و مشکلات تنظیم هیجان دارد.