استفاده از مهندسی بافت پوست به منظور دستیابی به روشی نوین جهت ساخت یک جایگزین پوستی با استفاده از تثبیت کیتوسان و ژلاتین بر روی فیلم سیلیکونی

زمینه و هدف: امروزه محصولات مهندسی بافت نویدبخش درمان ضایعات پوستی از قبیل زخم ها و سوختگی های عمیق است. ماهیت سطوح این جایگزین ها نقشی کلیدی در برهمکنش بین بافت و زیست مواد ایفا می کند و اصلاح سطح برای این مواد قبل از کاربردهای پزشکی دارای اهمیت فراوانی است. هدف مطالعه حاضر طراحی و ساخت یک جایگزین پوستی با تکنیک های مهندسی بافت است.روش بررسی: در این مطالعه، ابتدا پس از فعال کردن سطح فیلم سیلیکونی با روش پلاسمای دو مرحله ای، اکریلیک اسید در غلظت های مختلف بر روی فیلم سیلیکونی پیوند زده شد. سپس کیتوسان و ژلاتین با درصدهای مختلف بر روی نمونه ها تثبیت شدند. خواص سطح به وسیله طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز[1] و سنجش زاویه تماس ارزیابی شد. در پایان چسبندگی، پخش شوندگی و تعداد سلول های l929 بر روی نمونه ها مطالعه شد.یافته ها: نشان داده شد که میزان اکریلیک اسید پیوند زده شده بر روی فیلم سیلیکونی به طور چشمگیری تحت تاثیر غلظت مونومر اکریلیک اسید است. همچنین وجود این پیوند با روش طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز به اثبات رسید. نتایج نشان داد که میزان آبدوستی سطح با افزایش میزان کیتوسان و غلظت اکریلیک اسید بیشتر می شود. همچنین چسبندگی سلولی و میزان رشد سلول بر روی فیلم سیلیکونی طراحی شده با مقادیر بهینه، به مراتب بیشتر از سایر نمونه ها بود.نتیجه گیری: مطابق با نتایج به دست آمده پوست مصنوعی طراحی شده به دلیل زیست سازگاری بالا، برای کاربردهای ترمیم زخم و سوختگی بسیار مناسب است.

Use of skin tissue engineering for achieving the novel approach for fabrication of skin replacement by chitosan and gelatin Immobilization on silicone film

Background and Aim: Nowadays, the tissueengineered products have shown promising effect in the treatment of different skinrelated damages such as wounds and deep burns. The nature of the surfaces of these substitutes plays a key role in the interaction between tissue and biomaterials. Before biomedical applications, modification of the surface of these materials is important.Material and Methods: In this study, acrylic acid in different concentrations were grafted on silicone (after activating the surface of silicone film by two step plasma method). Then, chitosan and gelatin at different concentrations were immobilized on the samples. Then, surface characterization and properties were evaluated by ATRFTIR and contact angle (sessile drop method). Finally, we evaluated cell attachment, cell spreading and the number of L929 cells. Result: The results showed that the amount of grafted acrylic acid on silicone film was significantly influenced by acrylic acid monomer concentrations. Also the presence of the graft was verified by ATRFTIR. The results also demonstrated that increased concentrations of acrylic acid and chitosan led to increased rate of surface hydrophilia. Cell attachment, spreading, and cell number onto silicone films treated by immobilization of chitosan and gelatin, were more in comparison to other samples. Conclusion: Due to its high biocompatibility, the tissueengineered skin product can be used as a skin replacement in various skin wounds and burns.