بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان لوسمی و عوامل مرتبط با آن در استان کردستان

زمینه و هدف: در چند دهه اخیر، میزان بقای کودکان مبتلا به سرطان بطور قابل توجهی بهبود یافته و بقای 5 ساله آنان 80% برآورد شده است اما نگرانی های زیادی در رابطه با بقای نوجوانان و بزرگسالان جوان وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان لوسمی و عوامل مرتبط با آن در استان کردستان بود.روش بررسی : در این مطالعه گذشته نگر، داده ها 310 نفر از بیماران مبتلا به سرطان لوسمی در کودکان و بزرگسالان در استان کردستان از بررسی پرونده پزشکی آنها استخراج شد. آنالیز بقاء تک متغیره و چند متغیره با محاسبه نسبت مخاطره با مدل مخاطره نسبی کاکس انجام گردید. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار stata 12 انجام شد.یافته ها: در این مطالعه تعداد 201 فرد بزرگسال با میانگین سنی 50/8 سال و 109 کودک با میانگین سنی 5/2 سال مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی لوسمی در نوع aml ابتلا در بزرگسالان بالاتر (30/8%) ولی فراوانی موارد ابتلا به all بیشتری درکودکان مشاهده شد (86/2%). میزان بقا 1 و 5 سال در بزرگسالان به ترتیب: 94/4% و 49/5% و میزان بقا 1 و 5 سال در کودکان به ترتیب 92/6% و 83% بود. نسبت مخاطره در افراد بزرگسال بر حسب نوع تالاسمی با all (hr=5.18, 95% ci:2.6013)، در افراد با نوع aml برابر با (hr=4.11, 95% ci:1.5510.4)، و در افراد با نوع cml (hr=2.78, 95% ci:1.057.37) بود. در آنالیز چند متغیره نتایج نشان داد که میزان مرگ کمتری در کودکان مبتلا به نوع تالاسمی all (hr=0.26, 95% ci:0.080.77) مشاهده شد.نتیجه گیری: دسترسی به خدمات تشخیصی بهنگام و ارائه خدمات درمانی به روز پیشنهاد می شود و در ضمن با توجه به بقا بیشتر نوع all لوسمی بویژه در کودکان، توصیه به فرآهم آوردن امکانات درمانی مناسب و توجه به ارائه خدمات تسکین بخش در انواع لوسمی با مرگ و میر بالا همچون سایر کشورهای دنیا ضروری است.