اثرات دو روش گرم کردن سنتی و نیرومندسازی پس فعالی بر نیروهای عکس العمل زمین حین انجام حرکت اسکات پرش

زمینه و هدف: روش گرم کردن مناسب می تواند به عنوان راهکاری برای بهبود عملکرد ورزشکاران در رشته های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. هدف از انجام مطالعۀ حاضر، مقایسۀ اثر دو روش گرم کردن سنتی و نیرومندسازی پس فعالی بر نیروهای عکس العمل زمین حین انجام حرکت اسکات پرش بود.روش بررسی: تعداد 14 نفر ورزشکار تمرین کردۀ مرد (سن=26/5 ±3/64 سال، وزن=70 ±10/65 کیلوگرم، قد=180 ±8/39 سانتی متر) داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. ورزشکاران بطور تصادفی در سه روز متفاوت سه روش گرم کردن سنتی (معمولی)، گرم کردن به روش نیرومندسازی پس فعالی ایستا و پویا با انجام حرکت نیم اسکات جفت پا با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه را اجرا کردند. پس از هر یک از روش های گرم کردن، آزمون اسکات پرش بر روی تخته نیروسنج جهت ارزیابی نیروهای عکس العمل زمین انجام شد.یافته ها: در فاز پرش و فرود، مقدار اوج نیروی عکس العمل افقی و عمودی در حالت گرم کردن سنتی از دو حالت گرم کردن نیم اسکات جفت پای ایستا (001/0p= برای هر دو فاز) و پویا (001/0p= برای هر دو فاز) کمتر بود. همچنین، در فاز پرش تفاوت معناداری بین دو حالت گرم کردن نیم اسکات جفت پای ایستا و پویا در نیروی عکس العمل افقی مشاهده شد (0/003=p). به علاوه، تفاوت معناداری در ارتفاع پرش عمودی و مقدار میانگین توسعۀ نیرو بین حالت گرم کردن سنتی با گرم کردن نیم اسکات جفت پای ایستا (0/001=p برای هر دو روش) و پویا (001/0p= برای هر دو) و بین حالات ایستا با پویا (به ترتیب: 003/0p= و 002/0p=) مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق، به نظر می رسد استفاده از پدیدۀ نیرومندسازی پس فعالی در فرآیند گرم کردن می تواند مزیت بیشتری نسبت به گرم کردن معمولی در بهبود رکورد و عملکرد افراد هنگام اجرای حرکت اسکات پرش داشته باشد.

The effects of two traditional and post-activation potentiation warm-up methods on ground reaction forces during squat-jump

Background and Aim: A proper warmup method can be used as a strategy to improve performance of athletes in various sport fields. The purpose of the present study was to assess the effect of traditional and postactivation potentiation warmup methods on ground reaction forces during squat jump.Materials and Methods: Fourteen trained male athletes (age=26.5 plusmn;3.64 years, weight=70 plusmn;10.65 kg, height=180 plusmn; 8.39 cm) participated voluntarily in this study. Athletes randomly performed three different warmup protocols on three separate days: typical traditional warmup method, static and dynamic postactivation potentiation implementing halfsquat at 90% 1RM. After performing the warmup protocols, the subjects completed squat jump test on a force platform in order to assess ground reaction forces.Results: In the jumping and landing phases, the peak values of horizontal and vertical ground reaction forces in the traditional warmup method were significantly lower than those in the static (P=0.001 for both phases) and dynamic (P=0.001 for both phases) PAP warmup methods. Also, we found a significant difference in the horizontal peak ground reaction force in the jumping phase between the static and dynamic PAP warmup methods (P=0.003). In addition, significant differences in the vertical jump height and rate of force development (RFD) were observed between the traditional and static PAP warmup methods (P=0.001 for both methods), between the traditional and dynamic PAP warmup methods (P=0.001 for both methods), and also between the static and dynamic PAP warmup methods (P=0.002 and P=0.003, respectively).Conclusion: According to the results of this study, it seems that the PAP warmup method may have more advantage over traditional warmup method in order to improve record and performance of the athletes during squat jump movement.Keywords: Warmup, Ground reaction force, Postactivation potentiation (PAP), Squat jump. Received: Sep 6, 2017 Accepted: Jan 8, 2018