بررسی تاثیر عمق ایمپلنت بر صحت اتصال ترانسفر ‌‌قالب‌گیری

زمینه و هدف: نشاندن دقیق ترانسفرهای قالبگیری، در ساخت پروتز های دقیق اهمیت به سزایی دارد. در برخی شرایط، لازم است ایمپلنت ها به صورت عمیق و زیر لثه ای قرار داده شوند. قرارگیری عمیق تر ایمپلنت می تواند سبب کاهش دید مستقیم و کاهش دقت اتصال ترانسفر قالب گیری و نهایتاً کاهش دقت قالب گیری و عوارض متعدد ناشی از آن مانند ساخت پروتز بدون تطابق شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر عمق ایمپلنت بر صحت اتصال ترانسفر قالب گیری توسط دانشجویان می باشد.روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، بر روی 50 نفر از دانشجویان سال آخر دوره عمومی دندانپزشکی انجام شد. چهار ایمپلنت در عمق های مختلف (0 و 2 و 4 و 6 میلی متر) در یک مدل قرار گرفتند. بعد از آموزش نحوه سوار کردن ترانسفر قالب گیری و ایمپلنت بر روی هم، از دانشجویان خواسته شد که ترانسفر قالب گیری را بر روی هر چهار ایمپلنت ببندند. نمونه ها توسط یک متخصص پروتز مجرب به وسیله یک ذره بین با بزرگنمایی x4 بررسی شدند. داده ها توسط تست آماری cochran آنالیز شدند (05/0>p).یافته ها: میزان عملکرد صحیح در بستن ترانسفر قالب گیری، در ایمپلنت های با عمق زیر لثه ای 0 میلی متر100%، 2 میلی متر 62%، 4 میلی متر 58% و 6 میلی متر 20%، مشاهده شد. تفاوت آماری معنی داری بین تمام گروه های آماری مشاهده شد (001/0>p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین افزایش عمق ایمپلنت در زیر لثه و توانایی اتصال صحیح ترانسفر قالب گیری توسط دانشجویان، رابطه معکوس وجود داشت.