مقایسه تاثیر رستوریشن‌های PFM با رستوریشن‌های All-Ceramic بر تجمع پلاک

  زمینه و هدف: روکش کردن دندان‌ها همراه با تغییرات در شاخص‌‌های پریودنتال می‌‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر رستوریشن‌های pfm با رستوریشن‌های all-ceramic بر تجمع پلاک و التهاب لثه بود.   روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد است و بر روی 102 دندان با روکش‌های pfm و یا all ceramic انجام شد. شاخص‌‌های پلاک (pi) و شاخص لثه‌ای (mgi) قبل و بعد از روکش اندازه‌گیری شد و داده‌‌ها توسط آزمون تحلیل کواریانس (ancova) ارزیابی شدند.   یافته‌ها: در گروه pfm (قبل از روکش) میانگین شاخص لثه‌ای 48/0 ± 45/1 (mgi) و میانگین پلاک 38/0 ± 96/1 (pi) به دست آمد. در گروه pfm (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه‌ای 61/0 ± 82/1 (mgi) و میانگین پلاک 49/0 ± 22/1 (pi) به دست آمد . در گروه ) (all-ceramic) قبل از روکش) میانگین شاخص لثه‌ای 29/0 ± 25/1 (mgi) و میانگین پلاک (pi) 52/0 ± 22/1 به دست آمد. در گروه all-ceramic (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه‌ای 50/0 ± 43/1 (mgi) و میانگین پلاک (pi) 516/0 ± 88/1 به دست آمد و آزمون آماری ancova اختلاف دو گروه را از نظر شاخص لثه‌ای و پلاک معنی‌دار نشان داد (001/0 p< ).   نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد وجود کراون all-ceramic و pfm روی دندان‌‌ها به نحو معنی‌داری در بروز تظاهرات التهابی در لثه موثر است و این تظاهرات در رستوریشن‌های pfm نسبت به all-ceramic به صورت معنی‌داری بیشتر اتفاق افتاد.