مروری بر پیشرفت‌های اخیر در مهندسی بافت کمپلکس پالپ/عاج

زمینه و هدف: نکروز پالپ در دندان‌های نابالغ رشد ریشه را مختل و دندان‌ها را مستعد شکستگی می‌کند. اندودنتیکس بازساختی روش درمانی جدیدی را ارائه می‌دهد که به موجب آن پالپ از دست رفته می‌تواند با بافتی تازه تشکیل شده با عملکرد شبیه بافت اولیه طبیعی جایگزین شود. بسیاری از مطالعات بالینی پتانسیل این استراتژی را در تکامل ریشه و بسته شدن آپیکال نشان داده‌اند. با این حال، نتایج بالینی وابسته به متغیرهای متعدد و غیر قابل پیش بینی هستند. توسعه پروتکل‌های قابل پیش ‌بینی از طریق تعامل سه عنصر اساسی مهندسی بافت، یعنی داربست، سلول‌های بنیادی و مولکول‌های سیگنال ‌دهی به دست می‌آید. به علاوه نحوه آماده سازی فضای درونی ریشه و نوع زیست ماده استفاده شده در بخش تاجی، به موفقیت بالینی این روش درمانی کمک می‌کنند. در پژوهش پیش رو، پیشرفت‌های اخیر در رویکردهای مبتنی بر مهندسی بافت برای بازساخت کمپلکس پالپ/عاج همراه با مزایا و محدودیت‌های آن‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد.

overview of recent advances in pulp/dentine complex tissue engineering

background and aims: pulp necrosis in immature teeth disrupts root development and makes the teeth susceptible to fracture. regenerative endodontics is a relatively new modality of treatment where the necrotic pulp is replaced with newly formed healthy tissue which has normal functionality. many clinical reports have demonstrated the potential of this strategy to induce root maturation and apical closure. however, clinical outcomes are patient-dependent and unpredictable. developing predictable protocols can be achieved through the interplay of three basic elements of tissue engineering, namely, scaffolds, stem cells, and signaling molecules. furthermore, the clinical success of this treatment is influenced by both the method of preparing the inner space of the root and the type of biomaterial utilized in the coronal part. in this review, we discuss recent advances in tissue engineering-based strategies for regeneration of the pulp/dentine complex along with their advantages and limitations.