بررسی تاثیر افزودن نانو فیلرهای سیلیکون دی اکساید به رزین آکریلی پلی متیل متاکریلات گرما پخت بر روی استحکام خمشی سه ‌نقطه‌ای

زمینه و هدف: پلی متیل متاکریلات (poly methyl methacrylate) (pmma) هنوز متداول‌ترین ماده در پروتز به شمار می‌رود. با این حال مشکلاتی در رابطه با خصوصیات مکانیکی ماده از جمله استحکام خمشی پایین وجود دارد. افزودن نانو ذرات به پلیمر یکی از راه‌های بهبود خصوصیات مکانیکی رزین آکریلی به شمار می‌رود. در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات سیلیکون دی اکساید (sio2) با غلظت‌های مختلف به رزین آکریلی گرماپخت بر روی استحکام خمشی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به اینکه در مطالعات پیشین نتایج متناقضی در افزودن نانو ذرات sio2 بر رزین‌های آکریلی با درصد‌های متفاوت مشاهده شد، هدف از مطالعه حاضر بررسی خصوصیت مکانیکی استحکام خمشی نانو ذرات pmma/sio2 حاصل از درصدهای مختلف sio2 بود.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، نمونه‌های رزین آکریلی حاوی 0، 1، 3 و 5 درصد سیلیکون دی اکساید (sio2) تهیه شدند. نمونه‌ها داخل مفل‌های گچی گذاشته شده و سه بار تحت فشار قرار گرفتند. مفل‌ها به مدت 30 دقیقه در دمای جوش باقی ماندند. لبه‌های اضافی نمونه‌ها توسط تریمر گرفته شد.جهت فینیش و پالیش نهایی نیز از ورقه سنباده با گرین‌های 180، 320 و 600 استفاده شد. در نهایت، استحکام خمشی با استفاده از دستگاه universal testing machine اندازه‌ گیری شد و داده‌های به دست آمده در نهایت توسط نرم افزار spss ، آنالیز واریانس یک طرفه (anova) و آزمون تعقیبی tukey در سطح معنی‌داری 05/ 0 تحلیل شد.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار استحکام خمشی در گروه‌های کنترل، فیلر 1%، فیلر 3% و فیلر 5% به ترتیب 8.30 ±57.24، 7.26 ±69.98، 9.18 ±60.16 و 59.28 ±61.9 مگاپاسکال (mpa) به دست آمد. بعد از محاسبه مقادیر معنی‌داری بین هرگروه با گروه کنترل، تفاوت معنی‌داری بین فیلر 1% و کنترل مشاهده شد (0.021=p). با این حال، تفاوت معنی‌داری بین گروه فیلرهای 3 و 5 درصد با گروه کنترل و یا با یکدیگر مشاهده نشد. به این صورت که مقدار pvalue بین گروه کنترل و گروه فیلر 3% برابر 892/ 0 و همچنین این مقدار بین گروه کنترل و گروه فیلر 5% برابر با 975/ 0 محاسبه شد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد استفاده از نانو فیلر سیلیکون دی اکساید (sio2) با درصد کم می‌تواند باعث بهبود استحکام خمشی رزین آکریلی پلی متیل متاکریلات گرماپخت شود.

The effect of SiO2 nano-filler addition into heat-cured poly methyl methacrylate on three-point flexural strength

Background and Aims: Poly methyl methacrylate (PMMA) is still the most commonly used material in prosthetic dentistry. However, there are problems with the mechanical properties of this type of material including low flexural strength. Addition of nanoparticles into the polymer is one way to improve the mechanical properties of acrylic resin. In the present study, the effect of silicon dioxide (SiO2) nanoparticles addition into the heatcured acrylic resin in different concentrations was investigated. Because of the controversy had been observed in previous articles, the aim of this study was to investigate the mechanical properties of PMMA/SiO2 nanoparticle obtained from different percentages of SiO2.Materials and Methods: In this invitro study, acrylic resin specimens containing 0, 1, 3 and 5% silicon dioxide (SiO2) were prepared. The specimens were placed inside the gypsum molds and placed under pressure for three times. The mold cured in boiling water for 30 min. A trimmer was used to remove the additives. Sandpapers with 180, 320 and 600 grains of siliconcarbide were used for final finishing and polishing. Finally, the flexural strengths were measured using a universal testing machine. Data were finally analyzed by ANOVA and Tukey tests at a significant level of 5% using SPSS software.Results: The mean flexural strengths and standard deviations of control group, 1% filler, 3% filler, and 5% filler, were 57.24 ±8.30, 69.98 ±7.26, 60.16 ±9.18, and 61.59 ±9.28 MPa, respectively. After comparing significant values between each group with the control group, a significant difference was observed between the control and 1% filler group (P=0.021). However, no significant difference was observed between 3 and 5% fillers with the control group or each other. The significant differences (Pvalue) between 3% filler and control group were 0.892 and between 5% filler and control group was 0.975.Conclusion: The results of the present study showed that the use of low percentage of silicone dioxide (SiO2) nanofiller could improve the flexural strength of poly methyl methacrylate acrylic resin.