میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از اولین ملاقات دندانپرشکی کودکان

زمینه وهدف: پوسیدگی دندانی همچنان یکی از شایع ترین بیماری های مزمن دوران کودکی می باشد. با توجه به نقش دندانپزشکان عمومی و اهمیت اولین معاینه در پیشگیری، این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی صورت گرفت.روش بررسی: 140 نفر از دندانپزشکان عمومی از طریق سرشماری در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. جهت ارزیابی سطح آگاهی از پرسشنامه شامل سوالات دموگرافیک و 14 سوال مربوط به دامنه سنی بیماران اطفال پذیرش شده، علت عدم تمایل احتمالی از پذیرش آن ها، نحوه اولین ملاقات کودک با دندانپزشک و توصیه های لازم به والدین، استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آزمون من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده میزان آگاهی دندانپزشکان در دو جنس مساوی بود (0.067=p). بین محل کار (0.68=p)، سن (0.77=p) و سابقه کار (0.84=p)، با میزان آگاهی رابطه معنی داری وجود نداشت. میزان علاقه دندانپزشکان در زمینه دریافت آموزش های لازم، جهت معاینه و درمان کودکان02 ساله، متوسط اعلام شد. در ارتباط با دامنه سنی بیماران پذیرش شده، 51.17% از دندانپزشکان، بیماران اطفال 812 ساله را در محل کار خود می پذیرفتند. 34.5% بد رفتاری کودک حین درمان را، دلیل اصلی عدم تمایل به پذیرش بیمار اطفال دانستند. 46.9%، افزایش آگاهی والدین در پیشگیری از پوسیدگی دندان های شیری را موثرترین نتیجه ملاقات کودک با دندانپزشک در سنین پایین دانستند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که دندانپزشکان عمومی، دارای آگاهی نسبتاً خوبی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی بودند. اما با توجه به تمایل اندک دندانپزشکان برای درمان کودکان به نظر می رسد، رسیدن به سطح مطلوبی از آگاهی و انگیزه در این زمینه، نیازمند آموزش های بیشتر در قالب کارگاه و سمینار می باشد.