بررسی اثر خون و مایع بافتی صناعی بر میزان ریزسختی orthomta ،prorootmta و retromta

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان ریزسختی orthomta و retromta با proroot mta در فواصل 0.5, 2 و 3.5 میلی متری از سطوح در معرض خون، فسفات بافر سالین (pbs) و آب مقطر بود.روش بررسی: 135 قالب پلی متیل متاکریلات به شکل نیم استوانه در سه گروه 45 تایی توسط orthomta، retromta و proroot mta پر شدند. سطح تحتانی 15 نمونه در هر ماده با pbs، 15 نمونه با خون و 15 نمونه با آب مقطر مواجه گردید. ریزسختی مواد در فواصل 0/5، 2 و 3/5 میلی متری از سطوح در معرض خون، pbs یا آب مقطر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تست anova یک طرفه و تست tukey post hoc تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: مجاورت با خون در مقایسه با pbs و آب مقطر سختی تمام مواد را در هر سه ناحیه کاهش داد ((p<0.001).). ریزسختی rertomta در معرض خون در هر سه ناحیه به طور معنی دار بیشتر از orthomta بود. در فاصله 0/5 و 2 میلی متری از خون، سختی orthomta به طور معنی دار کمتر از سایر مواد بود. سختی orthomta در فاصله 5/3 میلی متری از خون مشابه proroot mta و هر دو به طور معنی دار سخت تر از retromta بودند ((p<0.001).). سختی سه ماده proroot mta، retromta و orthomta در معرض pbs یا آب مقطر تفاوت معنی داری در هیچیک از سه ناحیه با یکدیگر نداشتند ((p<0.01).).نتیجه گیری: اکسپوژر با خون سبب کاهش ریزسختی در کل ضخامت هر سه ماده موررد مطالعه گردید.

The effect of blood and synthetic tissue fluid on the microhardness of ProRoot MTA, OrthoMTA and RetroMTA

Background and Aims: The aim of this study was to assess the microhardness of BioMTA (OrthoMTA, RetroMTA) in distances of 0.5, 2 and 3.5 mm from the exposed surface to blood, phosphate buffer saline (PBS) or distilled water and to compare to that of ProRoot MTA.Materials and Methods: One hundred and thirty five semicylindrical polymethyl methacrylate were filled with either ProRoot MTA, OrthoMTA, or RetroMTA. Fifteen molds in each group were exposed to blood, 15 molds to PBS and the other 15 to distilled water. The microhardness of the materials at 0.5, 2 and 3.5 mm distance from the exposed surface to phosphatebuffered saline (PBS) as a synthetic tissue fluid, blood, and distilled water was assessed. The data were analyzed using oneway ANOVA and Tukey post hoc tests.Results: Exposure to blood significantly decreased the microhardness of all materials at all three points of 0.5, 2 and 3.5 mm (P<0.001). At level of 0.5 and 2 mm distant from blood, OrthoMTA showed significantly the least microhardness value; however, at the point of 3.5 mm, the microhardness of RetroMTA was higher than the two other materials (P<0.001). After exposure of samples to distilled water or PBS, no significant difference was found between the materials at any levels of 0.5, 2, and 3.5 mm (P<0.01).Conclusion: Blood exposure resulted in the decrease of microhardness of internal part of the materials.