تاثیر مصرف رژیم حاوی سویا بر هیستو متری و هیستو شیمی غضروف طبق درشت‌ نی در موش‌ های Nmri ماده پس از القای استئو آرتریت

مقدمه: استئو آرتریت رایج ترین بیماری مفصل زانو در افراد میان سال است که موجب محدود شدن حرکت می شود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثرات مصرف رژیم حاوی کنجاله سویا در بهبود نسبی وضعیت غضروف مفصل زانوی موش های سوری مبتلا به استئو آرتریت می باشد.مواد و روش ها: 50 سر موش سوری ماده نا بالغ نژاد nmri به طور تصادفی به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، آب آشامیدنی و رژیم عادی را طی مدت سه ماه دریافت نمود. گروه شم، به عنوان مدل القای استئو آرتریت روزانه به مدت دو هفته سیپرو فلوکساسین را به میزان 20 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن به صورت گاواژ معدی مورد مصرف قرار داد و در این مدت از رژیم بدون سویا استفاده کرد. گروه تجربی اول، به مدت دو هفته تحت القای استئو آرتریت قرار گرفت و سپس به مدت سه ماه از رژیم بدون سویا استفاده نمود. گروه تجربی دوم، رژیم حاوی 15درصد سویا را به مدت سه ماه دریافت نمود. گروه تجربی سوم، پس از دو هفته القای استئو آرتریت تا سه ماه رژیم حاوی 15درصد سویا را مصرف نمود. در پایان، شاخص های ضخامت بخش میانی غضروف طبق درشت نی، غلظت پروتئو گلیکان های ماده زمینه ای و غلظت آلکالین فسفاتاز موجود در سرم خون در بین گروه ها مقایسه شد.یافته های پژوهش: مقایسه بین گروه ها نشان داد که ضخامت بخش میانی غضروف طبق درشت نی و هم چنین میزان غلظت پروتئو گلیکان های ماده زمینه ای در گروه های مصرف کننده رژیم حاوی سویا بدون القا و پس از القای استئو آرتریت، افزایش معنا داری نسبت به گروه های مصرف کننده رژیم معمولی داشته است (0/05>p). غلظت آلکالین فسفاتاز سرم خون در گروه های مصرف کننده سویا بدون القا و با القای استئو آرتریت در مقایسه با سایر گروه ها افزایش داشت ولی این افزایش معنا دار نبود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به مشاهده اثرات مثبت رژیم حاوی سویا بر بافت غضروف، می توان افزودن سویا به رژیم غذایی را به منظور کاهش میزان وقوع مشکلات مفصلی پیشنهاد نمود.

Effect of Soybean Consumption on Histometry and Histochemistry of Tibial Plateau Cartilage in Female NMRI Mice after Osteoarthritis Induction

Introduction: Osteoarthritis is the most frequent knee joint disorder among old generation where it causes serious motion limitation. The objective of present study is investigating the effects of a diet containing soybean meal ingestion on relative treatment effect on knee articular cartilage in osteoarthritis induced mice. Material methods: Fifty immature female NMRI mice were accidentally divided into five groups. Control group received tap water and normal diet for three months. Sham group, as induced osteoarthritis model, received Ciprofloxacin by stomach Gavage method over two weeks, 20 Mg/kg of their body weight daily. First experimental group were osteoarthritis induced over two weeks and then received null soybean meal diet by three months. The second experimental group, were fed with designed diet based on %15 soybean meal during these three months. The third experimental group was ingested with the designed diet after osteoarthritis induction. After the experimental period, values of cartilage thickness at the middle part of tibial plateau, concentration of the extracellular matrix, and concentration of alkaline phosphatase in blood serum were determined among the groups. Findings: Comparison between the groups showed that among the groups which were fed with the diet based on %15 soybean meal either with or without osteoarthritis induction, not only the cartilage thickness at the middle part of tibial plateau but also the concentration of the glycoproteins in extracellular matrix was significantly higher than those of the groups which received the normal diet (p<0.05). Furthermore, in those groups which received the designed diet either with or without osteoarthritis induction, more concentration of alkaline phosphatase in blood serum was measured. This difference, however, was not significant. Discussion conclusions: Regarding the positive effects of the designed diet based on soybean meal on cartilage, addition of soybean meal in regimen in order to decrease the incidence of articular disorders can be recommended.