بررسی مقایسه ای اختلالات واجی کودکان دو زبانه مبتلا به سندرم داون در دو زبان کردی و فارسی

مقدمه: از آن جا که کودکان مبتلا به سندرم داون از مشکلات تولیدی از جمله مشکلات واجی رنج می برند، و به نظر می رسد که چنین اختلالاتی در زبان های مختلف متفاوت باشند، لذا در این مطالعه به بررسی مقایسه ای فرآیند های واجی در کودکان دو زبانه (فارسیکردی) مقطع ابتدایی مبتلا به سندرم داون در دو زبان فارسی و کردی پرداخته می شود.مواد و روش ها: روش تحقیق از نوع میدانی و توصیفی بوده و جامعه آماری مورد استفاده کودکان دو زبانه کردیفارسی آموزش پذیر مقطع ابتدایی مبتلا به سندرم داون در مدارس شهر ایلام بوده که همه از نظر شنوایی و اندام های گفتاری طبیعی بودند و در مجموع مشتمل بر ده نفر بوده اند. از آزمون رایج و استاندارد آواشناسی کردی و فارسی متداول در مدارس استثنایی برای استخراج فرآیند های واجی استفاده شده و هم چنین تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss و استفاده از آزمون t انجام شده است.یافته های پژوهش: تحلیل انجام شده بر روی داده های تحقیق نشان داد که بین عملکرد زبانی بیماران در دو زبان کردی و فارسی تفاوت معناداری وجود ندارد و اختلالات واجی آن ها در دو زبان تقریباً به یک میزان است. علاوه بر آن هیچ گونه ارتباط معناداری بین جنسیت و اختلالات واجی در اکثر فرآیند های واجی مشاهده نشد، و عملکرد دخترها و پسرها تقریباً یکسان بود، و صرفاً فرآیندهای جانشینی، و کاهش خوشه ای بین پسران و دختران، دارای تفاوت معناداری بود(p<0.002).بحث و نتیجه گیری: در مجموع بررسی ارتباط بین متغیرهای جنسیت، زبان و فرآیند های واجی نشان می دهد، که ارتباط معناداری بین نوع زبان و جنسیت و آگاهی واجی وجود نداشته است و خطا های واجی ممکن است ناشی از انحراف باشد.