اثر 10 هفته تمرین مقاومتی و هوازی بر سایتوکین‌ های التهابی در مردان غیر فعال دارای اضافه ‌وزن

مقدمه: سطوح بالای نشانگرهای التهابی با افزایش خطر چند بیماری مزمن از قبیل آترواسکلروز و دیابت نوع 2 در ارتباط است. فعالیت ورزشی و بدنی به عنوان یک راهبرد مهم برای کاهش خطر این بیماری ها پذیرفته شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر 10 هفته تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح استراحتی فاکتور نکروز دهنده تومورآلفا(tnf-a)، اینترلوکین1بتا (il-1b) و اینترلوکین6- (il-6) در مردان غیر فعال دارای اضافه وزن بود.مواد و روش ها: سی مرد غیر فعال با میانگین سن 2.9± 26.6 سال و شاخص توده بدن 1.8± 28.3 کیلوگرم بر مترمربع به صورت تصادفی در گروه های تمرین مقاومتی(10=n)، تمرین هوازی(11=n) و کنترل(9=n) قرار گرفتند. پیش و پس از دوره تمرینی از آزمودنی ها در شرایط ناشتا برای اندازه گیری سطوح استراحتی سایتوکین ها خون گیری به عمل آمد. هم چنین شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، اندازه نسبت کمر به باسن، قدرت بیشینه و حداکثر اکسیژن مصرفی برآورد گردید. تمرین گروه مقاومتی شامل اجـرای 7 حرکت با شدت بین 70 تا 80 درصد، ده تکرار بیشینه و گروه هوازی شامل رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 10 هفته و سه جلسه در هفته بود.یافته های پژوهش: پس از 10 هفته تمرین مقاومتی و هوازی علی رغم کاهش میانگین تغییر معناداری در سطوح استراحتی tnf-a، il-1b و il-6 مشاهده نشد(p>0.05). vo2max در هر دو گروه تمرینی به طور معناداری افزایش و درصد چربی بدن و اندازه نسبت کمر به باسن به طور معناداری کاهش نشان داد، قدرت بیشینه تنها در گروه مقاومتی افزایش معنادار نشان داد(p<0.05).بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان داد، 10 هفته تمرین مقاومتی و هوازی با شدت و حجم متوسط برای کاهش سطوح سایتوکین های التهابی در مردان غیر فعال و سالم دارای اضافه وزن کافی به نظر نمی رسد. می توان گفت، عدم کاهش معنادار سطوح این سایتوکین ها احتمالاً به علت نرمال بودن غلظت آن ها در وضعیت پیش از تمرین و جوان بودن آزمودنی ها است.

The Effect of 10 Weeks Resistance and Aerobic Training on Inflammatory Cytokines in Sedentary Overweight Men

Introduction: High levels of inflammatory markers are associated with several chronic diseases such as atherosclerosis and type 2 diabetes. Exercise and physical activity is accepted as a sterategy to reduce these diseases. The purpose of this study was to investigate the effects of 10 weeks resistance and aerobic training on resting levels of tumor necrosis factoralpha (TNFalpha), interleukin1beta (IL1beta) and interleukin6 (IL6) in sedentary overweight men.Materials methods: Thirty sedentary men with average ages 26.6plusmn 2.9 yr, and body mass index 28.3plusmn 1.8 kg/m2, randomly were assigned to resistance training (n=10), aerobic training (n=11), and control (n=9) groups. Fasting blood sle were collected before and after 10 weeks from intervention, and resting levels of cytokines were measured. Also body mass index, waist to hip ratio, body fat percent, maximal strength and maximal oxygen uptake was estimated. Resistance training program consists of 7 exercises at 7080% of 10repetition maximum in each exercise, and aerobic training included cycling on ergometer at 7080% maximal heart rate for 10 weeks and three sessions per week.Findings: After 10 weeks resistance and aerobic training despite a decrease in the average, no significant change was observed in resting levels of TNFa, IL1b and IL6 (p˃0.05). VO2max showed significantly increase, body fat percent and waist to hip ratio significant decrease in both training groups, and maximal strength significant increase only in resistance training (p˂0.05).Discussion Conclusion: These results indicated that 10 weeks resistance and aerobic training with moderate intensity and volume are not sufficient to reduce inflammatory cytokines in sedentary healthy overweight men. It can be concluded that the probable reason for not reducing of this cytokines is because of the normal concentrations in baseline and the subjects being young..