بررسی شیوع و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های انتروکوکی از سواب واژینال

مقدمه: انتروکوکوس فلور طبیعی دستگاه گوارشی و واژن در انسان است. اما به عنوان پاتوژن اکتسابی در عفونت مجرای ادراری و... از بیمارستان اهمیت پیدا کرده است. هدف از این مطالعه بررسی سواب های واژینال از نظر انتروکوکوس و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های جدا شده می باشد. مواد و روش ها: مجموعاً 198 نمونه سواب واژن از زنان با سقط جنین از شهرستان خرم آباد تهیه شد. جنس و گونه باکتری بر اساس کشت و ویژگی های بیوشیمیایی و فنوتیپی تعیین شد. تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار در آگار kirby bauer انجام شد.یافته های پژوهش: از کل نمونه ها، 128 سویه از نظر انتروکوکوس مثبت بودند، 81 سویه انتروکوکوس فکالیس(63/3درصد) و 45 سویه مربوط به انتروکوکوس فیسیوم(35/1 درصد) و 2 سویه مربوط به سایر گونه ها بود(1/6درصد). همه سویه ها نسبت به اگزاسیلین و ایمی پنم به ترتیب مقاوم و حساس بودند. مقاومت به آنتی بیوتیک ها شامل ونکومایسین(3/1 درصد)، تایکوپلانین(18/2 درصد)، سیپروفلوکساسین(11/1 درصد)، کلرامفنیکل(15/8درصد)، اریترومایسین(63/4 درصد)، سفوتاکسیم(63/6 درصد)، جنتامایسین(29/3 درصد) بود. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه 63/3 درصد انتروکوکوس شناسایی شد، با توجه به این که حضور این باکتری به عنوان فلور در واژن حدود 20 درصد گزارش شده است، نتایج مطالعه حاضر بیش از میزان مورد انتظار می باشد. انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فیسیوم دو گونه غالب ایجادکننده عفونت می باشند. تمامی سویه ها به ایمی پنم حساس بودند. بنا بر این استفاده از آن در درمان عفونت های ناشی از انتروکوکوس پیشنهاد می شود. علاوه بر این ونکومایسین نیز می تواند به عنوان یک داروی انتخابی مهم در درمان عفونت های انتروکوکوس مقاوم به بتالاکتام ها مورد استفاده قرار گیرد. اگر چه همین درصد پایین نیز نگران کننده است.

Evaluation of Prevalence and Antibiotic Resistance in Enterococci Samples Isolated from Vaginal Swabs

Introduction: Enterococci are normal flora in the human intestinal tract and vagina and are growing its importance as hospitalacquired pathogen. E. faecalis and E. faecium are two predominant speices causing infection. The aim of this study was to investigate on prevalence of enterococus and its antibiotic resistance in isolated sles from vagina. Material methods: Isolates sles were obtained from women with spontaneous abortions (n=198) and were identified to the genus and species level by cultural characteristics and biochemical tests. The susceptibility of the isolates sles to antibiotic drugs was determind by the KirbyBauer Disk Diffusion Susceptibility Test Protocol.Findings: From all of the specimens, 128 cases confirmed as Enterococcus. (63.2%) and (35.1%) strains were Enterococcus faecalis and E. faecium, respectively. All of the isolates sles were susceptible to imipenem and resisrant to oxacilin. Resistance of the isolates sles to antibiotics were as follows: vancomycin (3.1%), tecoplanin (18.2%), ciprofloxacin (11.1%), chlorhenicol (15/8%), erythromycin (63.4%), Cefotaxime (36.6%), gentamicine (29.3%). Discussion Conclusion: In examined cases from this research, enterococcus was detected in 63.2% of cases. Given that the presence of these bacteria in the vaginal flora of 20% as reported, the results of this study are more than expected. Since all sles were sensitive to imipenem, it is recommended that it be used for treatment.