مدیریت فاضلاب بیمارستانی با اهمیت تر از فاضلاب خانگی-مطالعه موردی: بیمارستان های استان کرمانشاه

مقدمه: تخلیه فاضلاب بیمارستانی به محیط زیست انسانی به خصوص آب های سطحی و زیر زمینی مخاطرات و معضلات عمده ای را برای انسان ایجاد می نماید. لذا در این مطالعه سعی بر این است که وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب بیمارستان های استان کرمانشاه در سال 91-1390 مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است که جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیمارستان های استان کرمانشاه(19 بیمارستان خصوصی و دولتی) می باشد. ابزار و روش گردآوری داده ها از طریق چک لیست تنظیم شده(شامل 18 سوال مربوط به مشخصات عمومی و اختصاصی بیمارستان در مورد وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب آن) بوده که با مراجعه حضوری تکیمل گردید. در نهایت داده های حاصله در قالب جداول و نمودارهای توصیفی ارایه گردید. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که از مجموع 19 بیمارستان، 7 بیمارستان(8/36 درصد) دارای سیستم تصفیه فاضلاب در حال بهره برداری(فعال)، 5 بیمارستان(4/24 درصد) دارای سیستم تصفیه فاضلاب غیرفعال و 7 بیمارستان(8/36 درصد) تصفیه خانه فاضلاب ندارند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که تخلیه فاضلاب بیمارستانی بدون تصفیه مناسب به شبکه فاضلاب شهری برای انسان و محیط زیست خطرات عدیده ای دارد لذا عدم وجود تصفیه خانه فاضلاب فعال در 12 بیمارستان استان(15/63 درصد) نگرانی محسوب می شود. بنا بر این اخذ سیاست هایی برای احداث سیستم تصفیه فاضلاب در کلیه بیمارستان ها و بهره برداری آن توسط شرکت ها و افراد متخصص در این زمینه، کلرزنی فاضلاب خام(و در صورت امکان فاضلاب تصفیه شده) جهت کاهش بار آلودگی ورودی به شبکه جمع آوری و تصفیه خانه فاضلاب شهری، نظارت کافی مسولین بهداشتی، شرکت آب و فاضلاب و دیگر سازمان های مرتبط از جمله موادی است که می تواند در جهت برآورده کردن استانداردهای لازم در یک بیمارستان و استقرار سیستم مدیریت زیست محیطی(iso 14000) در تنظیم فرآیندهای مدیریت جهت ارتقا کیفیت دفع فاضلاب بیمارستان ها بسیار موثر باشد.