مقایسه روش های فنوتیپیک با آنالیز ژن Meca برای تشخیص مقاومت به متی سیلین/اگزاسیلین در ایزوله های کلینیکال استافیلوکوکوس

مقدمه: استافیلوکوکوس اوریوس یکی از عوامل بیماری زای مهم در عفونت های بیمارستانی و خارج بیمارستانی می باشد. افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اوریوس به داروهای آنتی بیوتیک یکی از تمرکزهای بزرگ سلامتی است، و به این ترتیب مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلو کوکوس اوریوس بسیار مهم است و نقش عمده ای در جلوگیری از ایجاد استرین های مقاوم دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی 150 سویه استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه های بالینی مختلف با روش dad و pcr بررسی شد و آنالیز آماری داده ها با نرم افزار spss و excel انجام گرفت. یافته های پژوهش: در روش dad(150/116) 33/77 درصد از سویه های استافیلوکوکوس اوریوس نسبت به متی سیلین مقاوم بودند و مقاومت نسبت به اگزاسیلین(150/71) 33/47 درصد بود. نتایج pcr نشان داد که پرایمر mr3.4 برای تشخیص ژن meca در استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین کارآمدتر از پرایمر mr1.2 بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه راهنمایی برای سوق دهی پزشکان به یک درمان هر چه مناسب تر عفونت های استافیلو کوکوس اوریوس در ایران و در نتیجه جلوگیری از بحران بیشتر مقاومت آنتی بیوتیکی در میان استافیلوکوک است. به علاوه این نتایج لزوم تحقیقات بیشتر با نمونه هایی از مکان های بیشتر را جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان می دهند