بررسی سرولوژیک توکسوپلاسموز در زنان باردار شهر بابل، شمال ایران، 1392-1391

مقدمه: توکسوپلاسموزیس یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در دنیا است که در نتیجه عفونت با تک یاخته داخل سلولی به نام توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود. معمولاً آلودگی به این انگل در بالغین بدون علامت است ولی کسب آن در دوران جنینی از مادر مبتلا بدون علامت منجر به عوارض جدی در جنین می گردد. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع و بروز توکسوپلاسموز در زنان باردار شهرستان بابل، شمال ایران انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی طی سال های 1392-1391، 175 خانم باردار در تریمستر اول بارداری شرکت نمودند. از هر شرکت کننده 2 میلی لیتر خون گرفته و نمونه سرم جداسازی گردید. سپس، آنتی بادی بر علیه توکسوپلاسما با استفاده از روش الیزا اندازه گیری شد. اطلاعات دموگرافیک شرکت کنندگان و همین طور فاکتورهای خطر توسط پرسش نامه جمع آوری گردید. تعدادی از این افراد در تریمسترهای بعدی حاملگی مراجعه نموده و ارزیابی آنتی بادی های ضد توکسوپلاسما تکرار گردید. یافته های پژوهش: میانگین سن افراد برابر 9/5±4/27 سال بود. در این میان، 106 نفر(6/60 درصد) دارای آنتی بادی ضد توکسوپلاسما گوندی و تعداد 64 مورد(6/36 درصد) فاقد آنتی بادی اختصاصی بودند. میزان شیوع عفونت در ارتباط با سن و محل زندگی متفاوت بوده ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نمی باشد.( p > 0.05) هم چنین، ارتباط معنی دار آماری بین میزان شیوع آلودگی و سایر فاکتورهای خطر مانند سابقه سقط و نحوه مصرف گوشت مشاهده نشد. هیچ موردی از بروز عفونت حاد توکسوپلاسما در مادر و یا توکسوپلاسموزیس مادرزادی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیش از پنجاه درصد آلودگی با توکسوپلاسما در بابل در سنین کمتر از بیست و پنج سال رخ می دهد. از طرفی با توجه به این که 6/36 درصد از جمعیت مورد مطالعه فاقد آنتی بادی ضد توکسوپلاسما بودند، انجام یک نوبت غربالگری در تریمستر اول بارداری ضرورت دارد تا با توجه به نتیجه آزمایش، اقدامات لازم جهت پیشگیری از توکسوپلاسموز مادرزادی، به عمل آید.