بررسی عوامل باکتریولوژیک و مقاومت آنتی بیوتیکی در زنان مبتلا به Uti مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول

مقدمه: میزان شیوع عفونت مجرای ادراری در زنان بیشتر از مردان است و حدود نیمی از خانم ها در طول زندگی خود حداقل یک بار عفونت دستگاه ادراری را تجربه می کنند. از سویی شناخت شیوع منطقه ای پاتوژن ها و الگوی مقاومت میکروارگانیسم ها نسبت به آنتی بیوتیک ها در انتخاب مناسب و صحیح آنتی بیوتیک و کنترل عفونت ها نقش موثری دارد. بنا بر این هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی عفونت مجرای ادراری، عوامل باکتریولوژیکی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری اشریشیاکلی در زنان مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی نمونه ادرار 765 خانم مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول در سال 1391 انجام گرفت. کشت، جداسازی و تعیین هویت باکتری ها به روش استاندارد باکتریولوژی انجام شد. در ادامه مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های e.coli با انجام تست آنتی بیوگرام از طریق دیسک دیفیوژن آگار به روش kirby-bauer مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: از تعداد 765 نمونه بررسی شده، 160 مورد(91/20 درصد) از نظر عفونت مجاری ادراری مثبت گزارش شدند. اشریشیاکلی با 106 مورد(25/66 درصد)، کلبسیلا 33 مورد(63/20 درصد)، و استافیلوکوک 7 مورد(38/4 درصد) به عنوان مهم ترین عوامل عفونت مجرای ادراری شناخته شدند. بیشترین مقاومت اشریشیاکلی نسبت به آمپی سیلین(55/96 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به نیتروفورانتویین(12/11 درصد) گزارش گردید. بحث و نتیجه گیری: اشریشیاکلی شایع ترین عامل عفونت دستگاه ادراری بوده که مقاومت آن نسبت به آمپی سیلین زیاد می باشد. مقاومت درمورد آنتی بیوتیک هایی مشاهده می شود که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. ظهور مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های جدید موضوعی است که باید جدی گرفته شود.