بررسی میزان افسردگی در پرستاران بیمارستان های دولتی شهرستان ایلام وعوامل مرتبط با آن

مقدمه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که در تمام فرهنگ ها خودنمایی می کند. پرستاران از جمله گروه های شاغل هستند که در جریان بیماری های روانی قرار می گیرند و افسردگی از جمله مشکلات رایج آن ها می باشد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی افسردگی در پرستاران بیمارستان های دولتی شهرستان ایلام و عوامل مرتبط با آن بوده است مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، مقطعی به دلیل حجم پایین نمونه کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهرستان به تعداد 117 نفر به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مطالعه پرسش نامه افسردگی بک با ضریب آلفای کرونباخ 78 درصد و اعتبار باز آزمایی 74 درصد، پرسش نامه رضایت شغلی فیلدوروث با ضریب پایایی به روش دو نیمه کردن 78 درصد و ضریب آلفای کرونباخ 3/ 96 درصد و پرسش نامه رضایت از امکانات رفاهی محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 92 درصد است. داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و توسط نرم افزار آماریspss vol.16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: در این پژوهش، 70 درصد پرستاران از نظر افسردگی بدون علامت، 15 درصد خفیف، 8 درصد متوسط، 7 درصد شدید بودند. در این پژوهش بین سطح افسردگی پرستاران بر حسب جنسیت تفاوت وجود داشت و پرستاران مرد به طور معناداری سطح افسردگی بیشتری را نشان دادند(p < 0.05) و هم چنین بین میزان افسردگی و رضایت شغلی تفاوت معنادار وجود داشت،(p < 0.05) و بین میزان شدت افسردگی با توجه به متغیرهای تاهل،(p < 0.05) و رضایت از امکانات رفاهی(p < 0.05) تفاوت معناداری بر میزان افسردگی پرستاران نداشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت شغل پرستاری و نظر به یافته های پژوهش حاضر ضروری است که افسردگی در میان پرستاران جدی در نظر گرفته شود چرا که افسردگی بر عملکرد شغلی آن ها و کیفیت خدمات دهی به بیماران اثرگذار خواهد بود. به ویژه این موضوع در میان پرستاران مرد که فشار مضاعفی را از لحاظ اضافه کاری و شیفت های زیاد کاری تجربه می کنند، اهمیت دارد.