بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی بتالاکتاماز طیف وسیع تیپ CTX-M در جدایه های بالینی سودوموناس آیروجینوزا در شهر مشهد

مقدمه: بتالاکتامازهای طیف وسیع(esbl) باعث مقاومت برخی از باکتری ها به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک های بتالاکتام می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های بالینی سودوموناس آیروجینوزا در مشهد و ردیابی esbl تیپ ctx-m در میان آن ها بود. مواد و روش ها: در این تحقیق باکتری های سودوموناس آیروجینوزا از نمونه های مختلف(زخم، ادرار، گوش، ریه، مایع صفاق و سایر مایعات بدن) بیماران بستری در شهر مشهد و سال 1392 جمع آوری شدند. سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار در آگار بر اساس استانداردهای کربای بایر انجام شد و فراوانی سویه های مولد esbl با روش دیسک ترکیبی بررسی گردید. بعد از استخراج dna پلاسمیدی حضور ژن blactx-m با روش واکنش زنجیره پلیم راز و با استفاده از پرایمر اختصاصی ردیابی شد. یافته های پژوهش: تمامی باکتری های جدا شده مقاوم به سفتیزوکسیم، سفوکسیتین و اکساسیلین بودند. مقاومت به سیپروفلوکساسین، جنتامایسین، ایمی پنم، پیپراسیلین و کوتریموکسازول به ترتیب 31/45 درصد، 44/48 درصد، 31/45 درصد، 75/43 درصد و 44/98 درصد بود. درصد زیادی از جدایه های مولد esbl در مقایسه با انواع غیر مولد esbl، نسبت به کوتریموکسازول، جنتامایسین و پیپراسیلین مقاوم بودند که اختلاف برای جنتامایسین معنی دار بود. از 64 باکتری جدا شده 8 جدایه(5/12 درصد) مولد بتالاکتاماز طیف وسیع بودند و هیچ کدام از آن ها بتالاکتاماز نوع ctx-m نداشتند. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که اگر چه مقاومت جدایه های بالینی سودوموناس آیروجینوزا نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در جامعه مورد بررسی زیاد است، اما این مقاومت ناشی از شیوع ژن blactx-m در میان جدایه ها نبود و مقاومت آنتی بیوتیکی می تواند به انواع دیگری از بتالاکتامازها وابسته باشد.