بررسی ورود نانوذرات سیلیکاتی مغناطیسی تیمار شده با I-131 به رده سلولی MCF-7 و موش

مقدمه: نانوذرات سیلیکات به دلیل زیست سازگاری، سهولت تهیه و اصلاح سطح اهمیت زیادی در حوزه پزشکی و درمان دارند. با استفاده از پوشش های سطحی مختلف نانوذرات می توان خواص زیست-پزشکی مطلوب و پایداری را برای این ذرات ایجاد کرد. بنا بر این، هدف این تحقیق ارزیابی ورود این نانوذرات در شرایط لوله آزمایش و موجود زنده است. مواد و روش ها: در این تحقیق، هنگام سنتز نانوذرات مغناطیسی سیلیکات، رادیو داروی ید-131 که با استفاده از نقره بر روی مگنتیت(fe3o4) تثبیت شده بود به عنوان هسته نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت و در نانوذرات سیلیکات تثبیت شد سپس ورود این نانوذرات در رده سلولی mcf-7 سرطان پستان و موش بررسی شد. این عمل با استفاده از روش سل-ژل و در میکرو امولسیون معکوس با واکنشگر تترااتوکسی سیلان(teos) به عنوان مونومر، کوپلیمر 3-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان(apts) به عنوان عامل کنترل گروه های عاملی و پتانسیل زتا نانوذرات انجام شد. یافته های پژوهش: نتایج tem(transmission electron microscope) نشان داد که سایز متوسط نانوذرات تولید شده 40 نانومتر است و نزدیک به 80 درصد ید-131 اولیه در نانو ذرات محبوس شده است. هم چنین پایداری نانوذرات در محلول حامل بیشتر از 99 درصد می باشد. به علاوه، 2 تا 4 ساعت پس از آغاز سنجش ورود نانوذرات به درون سلول به بالاترین میزان خود یعنی 53 تا 54 درصد می رسد. بحث و نتیجه گیری: نانوذرات سیلیکای مغناطیس تهیه شده در این تحقیق قادرند به طور هم زمان در تشخیص و درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند