بررسی ناهنجاری شانه نامتقارن و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی

مقدمه: ناهنجاری شانه نامتقارن یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین دانش آموزان است که در صورت شناسایی و بررسی عوامل موثر بر این ناهنجاری، اغلب با اصلاح و تغییر الگوهای نادرست و انجام حرکات اصلاحی، قابل درمان است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع ناهنجاری شانه نامتقارن و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی 15 تا 18 ساله شهر ایلام انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر، در سال 1392-1391 بر روی دانش آموزان دبیرستانی شهر ایلام با دامنه سنی 15 تا 18 سال انجام شد. از میان 3500 نفر دانش آموز، 350 نفر به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا از طریق پرسش نامه مشخصات فردی دانش آموزان و اطلاعات زمینه ای از قبیل چگونگی حمل کیف و وسایل، دست غالب و رشته ورزشی جمع آوری شد. سپس جهت اندازه گیری شانه نامتقارن از دستگاه اسکولیومتر و برای میزان کجی گردن از خط شاقول استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss vol.16 و آزمون کای اسکویردر سطح معنی داریp < 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش: 2/67 درصد افراد مورد مطالعه دارای ناهنجاری شانه نامتقارن بودند. از این تعداد 1/63 درصد افتادگی شانه در سمت راست آن ها و 1/4 درصد افتادگی در سمت چپ بود. هم چنین یافته های این پژوهش نشان داد رابطه معنی داری بین شانه نامتقارن و دست غالب، عادات نادرست در حمل کیف و وسایل، ورزش های پرتابی و ورزش هایی که بیشتر یک طرف بدن در آن ها درگیر فعالیت است و ناهنجاری کج گردنی در سطح p < 0.05 وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت استفاده بیش از اندازه از یک دست(دست غالب) و یک طرف کمربند شانه ای برای انجام تمرینات ورزشی و حمل کیف و سایر وسایل، از علل احتمالی ایجاد شانه نامتقارن در دانش آموزان پسر شهرستان ایلام است.