بررسی مدیریت پسماند مواد جامد در بیمارستان های کوچک و بزرگ منتخب شهر تهران

مقدمه: پسماند بیمارستانی دارای عوامل میکروبی بیماری زا و ترکیبات شیمیایی سمی و خطرناک می باشد که سلامت بیماران، کارکنان و سایر مراجعه کنندگان به بیمارستان را در معرض خطر قرار می دهد .وجود مواد زاید خطرناک و عفونی در پسماندهای بیمارستانی مستلزم توجه ویژه به مدیریت اصولی آن ها است. هدف از این مطالعه، مقایسه سیستم مدیریت پسماند در بیمارستان های بزرگ و کوچک شهر تهران در سال 1390 می‌ باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی مدیریت پسماند در 2 بیمارستان بزرگ و 3 بیمارستان کوچک شهر تهران در سال 1390 مورد مقایسه قرار گرفت. پسماندهای بیمارستانی ابتدا تفکیک و توزین شدند سپس درصد زایدات عفونی و غیرعفونی آن ها تعیین گردید. وضعیت مدیریت پسماندهای بیمارستانی بر اساس پرسش نامه ‌های سازمان بهداشت جهانی بررسی شد. یافته های پژوهش: میانگین پسماند‌های تولیدی در بیمارستان‌ های بزرگ 5/4 و در بیمارستان‌ های کوچک 87/4 کیلوگرم به ازای هر تخت فعال در شبانه روز بود. سطح بهداشتی سیستم ‌های ذخیره سازی و جمع آوری پسماندها به ترتیب در بیمارستان‌ های بزرگ، 5/91 درصد و 100 درصد و در بیمارستان ‌های کوچک، 73 درصد و 73 درصد تعیین گردید. شاخص های بیولوژیکی عدم بی خطر سازی پسماندهای عفونی را در بیمارستان بزرگ 1 و بیمارستان کوچک 4 تایید نمود. بحث و نتیجه گیری: با وجود این که اختلاف معنی ‌داری بین میزان پسماندهای تولیدی در بیمارستان ‌های بزرگ و کوچک وجود نداشت، میزان پسماندهای عفونی در بیمارستان ‌های کوچک 75/1 برابر بیشتر بود. سطح بهداشتی سیستم ذخیره سازی و جمع آوری پسماند در بیمارستان ‌های بزرگ به مراتب بالاتر بود. نحوه مدیریت پسماند در بیمارستان‌ های بزرگ به مراتب مناسب تر از بیمارستان های کوچک ارزیابی گردید.