رابطه بین کمال گرایی نابهنجار و اضطراب امتحان: بررسی نقش واسطه ای راهبرد مقابله اجتنابی

مقدمه: اضطراب امتحان یک مشکل مهم آموزشی است که اغلب توسط دانشجویان تجربه می شود. تقریباً هر دانشجویی در هنگام آزمون اضطراب دارد اما برای برخی از آن ها اضطراب آن قدر شدید است که عملکردشان را تحت تاثیر قرار می دهد. بنا بر این، هدف پژوهش حاضر آزمودن مدلی درباره تاثیر کمال گرایی نابهنجار بر افزایش اضطراب امتحان دانشجویان با میانجی ‌گری سبک مقابله اجتنابی بود. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز می باشد که به منظور انجام این پژوهش، 150 دانشجوی دختر، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های اضطراب امتحان(tai)، مقیاس کمال گرایی(aps) و پرسش نامه سبک مقابله با فشار روانی(ciss) را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده‌ های پژوهش حاضر از روش رگرسیون استفاده شد. جهت آزمودن اثرهای واسطه ‌ای نیز از روش بارون و کنی(1986) استفاده شد. یافته های پژوهش: یافته‌ ها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده‌ ها برخوردار است. هم چنین این نتایج از نقش واسطه ای سبک مقابله اجتنابی در رابطه بین کمال گرایی نوروتیک و اضطراب امتحان حمایت کرد. بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که میزان کمال گرایی نوروتیک و استفاده از راهبرد مقابله اجتنابی در میان دانشجویان دارای اضطراب امتحان، بالاست. بنا بر این، این متغیرها شایسته آن هستند که در تحقیق و به خصوص در درمان مورد ملاحظه قرار گیرد.