برآورد بیماری های قلبی-عروقی و تنفسی منتسب به ذرات معلق کمتر از 10 میکرون موجود در هوای شهر تبریز ، سال 1390

مقدمه: ذرات معلق به عنوان شاخه ای از مواد آلاینده دارای تنوع و پیچیدگی بسیار زیادی هستند. طبق مطالعات ثابت شده است که مواجه با ذرات در سایزهای مختلف باعث افزایش خطر بیماری های قلبی و مشکلات تنفسی و ریوی می شود. هدف از این تحقیق برآورد بیماری های قلبی و تنفسی منتسب به آلاینده pm10 بود. مواد و روش ها: برای نمونه برداری از کل شهر تبریز 4 ایستگاه از نقاط مختلف شهر انتخاب گردید. غلظت آلاینده pm10 در سال 1390 با استفاده از دستگاه گریم(grimm) اندازه گیری گردید. هم چنین پارامترهای دما و فشار از طریق اطلاعات سازمان هواشناسی تبریز جمع آوری گردید. در مرحله بعد این داده ها توسط نرم افزار excelبا انجام مراحل تصحیح دما و فشار، برنامه نویسی، پردازش(میانگین) و فیلتر کردن پردازش گردید و داده های پردازش شده توسط excel به مدل کامپیوتری(air quality health impact assessment) air q2.2.3 داده شد. این مدل شامل چهار اسکرین ورودی(supplier، aq data، location، parameter) و دو اسکرین خروجی(table، graph) می باشد. یافته های پژوهش: نتایج نمونه برداری نشان داد که بیشترین غلظت pm10 مربوط به ایستگاه میدان نماز با غلظت 95/87 میکروگرم بر متر مکعب و کمترین غلظت مربوط به ایستگاه باغشمال با غلظت 33/78 میکروگرم بر متر مکعب بوده است. نتایج حاصل از مدل نشان داد که تعداد موارد بیماری های قلبی و تنفسی منتسب به آلاینده pm10 موجود در هوای شهر تبریز در سال 1390 به ترتیب 420 و 1088 نفر بوده اند. بحث و نتیجه گیری: تعداد موارد تجمعی بیماری قلبی نسبت به سال 1387، 31 نفر کاهش داشته است. بیشترین تعداد موارد بیماری قلبی عروقی(44 نفر) مربوط به رده غلظتی 70 تا 80 میکروگرم در مترمکعب بوده است. با افزایش هر ده میکروگرم بر متر مکعب غلظتpm10 خطر بیماری های قلبی-عروقی منتسب در شهر تبریز 9/0 درصد افزایش می یابد.