اثر حلال، پراکسید هیدروژن و دی اکسید تیتانیوم بر تجزیه روغن های پلی کلرینه بی فنیل با بهره گیری از امواج میکروویو به منظور کاهش مواجهه شغلی

چکیده مقدمه: ترکیبات پلی کلرینه بی فنیل از جمله آلاینده های خطرناک محیط زیستی و شغلی بوده و از پایداری شیمیایی بسیار بالایی برخوردار است و توانسته چالش های شغلی و زیست محیطی عمده ای را ایجاد کند. این ترکیبات اثرات بهداشتی مختلفی را با توجه به راه ورود، جنس، سن، غلظت و سطح مواجهه ایجاد میکنند. هدف از این مطالعه تجزیه روغن های آسکارل با استفاده از پرتوهای میکروویو و تلفیق h2o2/tio2 می باشد. مواد و روش ها: راکتور مورد استفاده یک بالن ژوژه پیرکس ته پهن cc 250 بود که به وسیله یک لوله رابط از طریق منفذی که در بالای دستگاه میکروویو قرار داشت به یک کندانسور ارتباط پیدا میکرد. توان پرتو در محدوده 540، 720 و 900 وات مورد استفاده قرار گرفت ph نمونهها و دما به طور مداوم پایش می شد. آزمایشها سه بار تکرار شد و روغن های آسکارل با استفاده از دستگاه gc-ecd مورد آنالیز قرار گرفت. از نرم افزار spss vol.16 برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده گردید. یافتههای پژوهش: میانگین تجزیه برای مجموع pcbsبرحسب توان پرتو میکروویو با 540، 720 و 900 وات به ترتیب 85/83، 89/ 88 و 33/96 درصد بود. میانگین تجزیه برای مجموع pcbs برحسب نسبت حلال مورد استفاده به روغن آسکارل به میزان 1:1، 2:1 و 3:1 به ترتیب 19/54، 16/79 و 07/95 درصد بود. میانگین تجزیه برحسب عدم استفاده و بکارگیری هم زمان h2o2 به میزان 10/0و tio2 با نسبت 05/0، 10/0 ،15/0 و 2/0 گرم به ترتیب 72/70، 43/89، 40/90، 59/91 و 21/93 درصد بود. هم چنین میانگین تجزیه برحسب عدم استفاده و بکارگیری هم زمان h2o2 به میزان 20/0 و tio2 با نسبت های 05/0، 10/0 ،15/0 و 2/0 گرم به ترتیب 72/70، 94، 07/95، 33/96 و 17/97 درصد بود. بحث و نتیجه گیری: تابش پرتو میکروویو روی بی فنیل های چند کلره در حضور حلال اتانول و اکسید کننده قوی پراکسید هیدروژن و کاتالیزور دی اکسید تیتانیوم منجر به کاهش میزان این ترکیبات در روغن ترانسفورمر شد. در واقع با افزایش مقادیر اتانول، h2o2 و tio2میزان تولید رادیکال هیدروکسیل افزایش و موجب کلرزدایی بیشتر مولکول pcb گردید.