بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان ایلام طی سال های 1390-1384

چکیده مقدمه: امروزه علی رغم توسعه اقتصادی-اجتماعی جوامع و کتترل بسیاری از بیماری های واگیر، بیماری سل هم چنان یکی از مهم ترین علل مرگ و میر و ناتوانی در کشورهای در حال توسعه است. با توجه به اهمیت و بروز بالای بیماری سل در استان های حاشیه ای کشور؛ مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان ایلام طی سال های 1384 تا 1390 اجرا گردیده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، پرونده های کلیه بیمارانی که از سال 1384 تا1390 مبتلا به سل تشخیص داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفته است. متغیرهای دموگرافیک و سایر داده های مورد نیاز گردآوری شد. داده های به دست آمده از طریق نرم افزار spss vol.16 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته های پژوهش: در این مطالعه 361 بیمار مبتلا به سل تحت مطالعه قرار گرفتند که از این تعداد 4/42 درصد بیماران مرد بودند. 6/52 درصد از بیماران در مناطق شهری زندگی می کنند. در بین بیماران 7/76 درصد سل ریوی و 3/23 درصد از آن ها سل خارج ریوی داشتند. در بین بیماران مبتلا به سل ریوی 1/76 درصد اسمیر خلط مثبت داشته اند. از نظر سل خارج ریوی بیشترین عضو درگیر غدد لنفاوی با 9/6 درصد بوده است. در 41 درصد از موارد اسمیر خلط مثبت فاصله زمانی بین شروع علایم تا تشخیص بیماری، بیش از 2 ماه طول کشیده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای سل ریوی اسمیر مثبت(1/76 درصد) و هم چنین فاصله زمانی بیش از دو ماه بین شروع علایم تا تشخیص این بیماران(41 درصد)، جهت جلوگیری از انتقال هر چه بیشتر بیماری سل و کنترل آن، آموزش عموم مردم، اقدامات پیشگیرانه و غربالگری به موقع توصیه می شود.