جداسازی و ارزیابی میکروارگانیسم های مقاوم به سلنیت از پساب های صنعتی

چکیده مقدمه: غلظت های بالای سلنیوم محلول، سلنیت و سلنات برای ارگانیسم های زنده سمی می باشند. تجمع سلنیوم در محیط های معین سبب بیماری های پوست، ریزش مو، دفرمه شدن ناخن ها، پوسیدگی دندان ها، اختلالات روانی، نکروز کبد، کلیه و مرگ سلول در انسان می گردد. بنا بر این، پالایش زیستی به عنوان یک روش موثر پاکسازی مکان های آلوده به سلنیوم مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه، 263 سویه باکتری از نمونه های پساب جمع آوری شده از مکان های آلوده به سلنیوم در استان قم با استفاده از روش غنی سازی و نیز کشت مستقیم در محیط جامد جداسازی گردید. mic با استفاده از روش رقت در آگار در سویه های مقاوم سنجیده شد و روش دیسک دیفیوژن جهت تعیین مقاومت یا حساسیت این باکتری ها انجام گرفت. یافته های پژوهش: سویه های باکتریایی qw90 و qw243 به ترتیب رنج بالایی از mic 550 و500 میلی مولاری را نسبت به اکسی آنیون سمی سلنیت نشان دادند. بر اساس تست های متداول بیوشیمیایی و مطالعات16s rrna به ترتیب سویه qw90 و qw243 به عنوان bacillus sp. ab315f (frb21125) و pseudomonas marincola (af326382) شناسایی گردیدند. هم چنین، این دو سویه نسبت به برخی از آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از روش غنی سازی در مقایسه با روش کشت مستقیم، موجب جداسازی بهتر باکتری های مقاوم به سلنیت می گردد. هم چنین، qw90 bacillus sp. strain می تواند کاندیدی برای پالایش زیستی مکان های آلوده باشد.