بررسی فراوانی ژن های Qnr مقاومت به سیپروفلوکساسین در ایزوله های E.Coli جدا شده از نمونه بالینی بیمارستان امام خمینی ایلام و میلاد تهران

چکیده:مقدمه: استفاده وسیع از سیپروفلوکساسین باعث افزایش مقاومت به آن شده است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت به سیپروفلوکساسین در باکتری e.coli وتعیین فراوانی ژن های qnr بود. مواد وروش ها: 150 نمونه بالینی e.coli از بیمارستانهای امام خمینی ایلام و میلاد تهران جمع آوری شد. حساسیت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی حضور ژن های qnra، qnrb و qnrs به روش pcr بررسی شد. با استفاده از دیسک های ترکیبی وجود آنزیم های esbl بصورت فنوتیپی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: از 150 نمونه ی مورد بررسی 69 نمونه (46 درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. 106 نمونه (6/70%) e.coli حداقل به یکی از کینولون ها مقاومت نشان دادند. فراوانی مربوط به ژن های qnra، qnrb و qnrs به ترتیب 22 (8/31%)، 39 (5/56%) و 20 (9/28%) بود. 7 نمونه (1/10%) حاوی هر سه ژن qnra، qnrb و qnrs بودند.20 (9/28%) نمونه دارای دو ژن qnraو qnrb، 11(9/15%) نمونه دارای دو ژن qnrb و qnrs و 8 (5/11%) نمونه دارای دو ژن qnra وqnrs بودند. از 150 نمونه e.coli، 76 نمونه (7/50%)esbl مثبت و 74 نمونه (3/49%) esbl منفی بودند. بحث ونتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی ژن های qnra، qnrb و qnrs در ایزوله های e.coli مقاوم به سیپروفلوکساسین جدا شده از نمونه های بیمارستانهای ایلام و تهران بالا می باشد