تهیه ماکزیمم مقدار پروتیین از سلول های اسپرم مردان بارور و نابارور

چکیدهمقدمه: ناباروری در لغت به معنای عدم توانایی در بروز باروری، بعد از یکسال مقاربت بدون جلوگیری میباشد. حدود 15-10 درصد زوجین در سنین باروری با این مشکل مواجه میباشند(who, 1999) و عدم برخورد صحیح با آن میتواند منجر به بروز مشکلات و معضلات روحی، روانی و اجتماعی گردد. مطالعه پروتیین های سلول های اسپرم امروزه از مباحث مورد علاقه محققان و متخصصان باروری و ناباروری است و با توجه به اهمیت بالای عملکرد پروتیین ها، شرایط بهینه برای جداسازی و محلول سازی آن ها برای این که بتوان مخلوطی کامل از آن ها داشت، لازم است. مواد و روش ها: در طرح پیشنهادی به دلیل معضل موضوع ناباروری و ابهامات مکانیسم های دخیل در آن، علاوه بر بررسی مورفولوژی سلول های اسپرم افراد بارور و نابارور، از دو روش گرادیان پرکل و swim up برای جداسازی سلول های اسپرم افراد بارور و نابارور استفاده شد تا روشی بهینه برای استخراج حداکثر پروتیین راه اندازی شود و بتوان از آن در مطالعات آتی بر روی پروتیین های اسپرم استفاده کرد. یافته های پژوهش: غلظت پروتیین اسپرم در روش گــــرادیان پرکل برای افراد نابارور و بارور به ترتیب برابر 5 و 8 میلی گرم بر هر میلی لیتر لایزت نمونه و در روش swim up برای افراد نابارور و بارور به ترتیب برابر 1 و 5/2 میلی گرم بر میلی لیتر بود. بحث و نتیجه گیری: با مقایسه دو روش جداسازی به این نتیجه می توان رسید که روش گرادیان پرکل به دلیل جداسازی سلول اسپرم بیشتر و به طبع آن کسب غلظت پروتیینی بیشتر، روش بهتری در مطالعات بررسی پروتیین اسپرم خواهد بود.