ارتباط عادات خوابیدن و متغیرهای زمانبندی خواب با کیفیت خواب دانشجویان

چکیدهمقدمه: کیفیت خواب یک سازه بالینی مهم است. اما، اجزای دقیق تشکیل دهنده کیفیت خواب و اهمیت نسبی آن ها بین افراد مختلف متفاوت است. هدف این مطالعه تعیین متغیرهای زمان بندی خواب و بررسی ارتباط متغیرهای زمانبندی خواب و عادات خوابیدن با کیفیت خواب دانشجویان بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که ارتباط زمانبندی و عادات خوابیدن را با کیفیت خواب 80 نفر از افراد دانشجو به روش پرسش نامه کیفیت خواب پیتزبورگ(psqi)، ثبت روزانه متغیرهای خواب و مصاحبه مورد بررسی قرار داد. متغیرهای زمانبندی خواب شامل زمان رفتن به بستر، تاخیر در به خواب رفتن، زمان بیدار شدن از خواب و مدت زمان چرت بعد از ظهر شرکت کنندگان به مدت یک ماه به وسیله یادداشت روزانه ثبت می شد. در پایان ماه، پرسش نامه کیفیت خواب تکمیل می شد و تمام افراد مصاحبه می شدند. یافته های پژوهش: افراد با کیفیت خواب مطلوب، در زمان 23:12 به بستر می رفتند، در 6:14 صبح از خواب بیدار می شدند و مدت زمان کل خواب(tst) 05/8 ساعت داشتند. تاخیر در به خواب رفتن و زمان رفتن به بستر دو متغیری بودند که رابطه مثبت و معنی داری با کیفیت خواب داشتند. هم چنین رابطه منفی و معنی داری(p < 0.005, r=-0.33) بین tst با کیفیت خواب وجود داشت. زمان برخاستن از خواب و مدت زمان خواب بعدازظهر با کیفیت خواب همبستگی نداشتند. بحث و نتیجه گیری: برخی از متغیرهای زمانبندی خواب با کیفیت خواب همبستگی داشتند. مدت زمان کل خواب، تاخیر در به خواب رفتن و زمان رفتن به بستر با کیفیت خواب مرتبط بودند اما زمان بیدار شدن با کیفیت خواب مرتبط نبود. حذف چرت بعدازظهر و/یا افزایش مدت زمان کل خواب، کیفیت خواب را ارتقا می دهد.