بررسی روابط علّی همبستگی معنای زندگی و خودشفقت‌ورزی با ترس از پیری در سالمندان شهر ایلام: نقش میانجی‌گری سلامت معنوی

مقدمه: ترس از پیری یکی از مسائل مهم برای متخصصان رشد سالمندی در دنیای روان‌شناسی امروز است. داشتن دید منفی نسبت به پیری باعث فعال شدن ترس از پیری در وجود سالمند و تجربۀ اضطراب بیمارگونه در سن بالا می‌شود؛ تجربه‌ای که با بالا رفتن سن، بدتر می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط علّی معنای زندگی و خودشفقت‌ورزی با ترس از پیری، با میانجی‌گری سلامت معنوی در سالمندان شهر ایلام انجام گرفت.مواد و روش­ها: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 300 نفر از سالمندان به‌صورت هدفمند و بر اساس ملاک‌های تعیین‌شده برای ورود به پژوهش از جامعۀ آماری مدنظر انتخاب شدند. این افراد با تکمیل پرسش‌نامۀ معنای زندگی استگر و همکاران (2006)، خودشفقت‌ورزی نف (2003)، پرسش‌نامۀ ترس از پیری لاشر (1993) و پرسش‌نامۀ سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1982) ارزیابی گردیدند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته‌های پژوهش: مقادیر مربوط به ضریب مسیرها در الگوی پژوهش بیانگر آن بود که خودشفقت‌ورزی 43 درصد و معنای زندگی 39 درصد از تغییرات مربوط به متغیر ترس از پیری را به‌طور مستقیم تبیین می‌کنند که از نظر آماری در سطح 95 درصد معنی‌دار است.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که متغیرهای خودشفقت‌ورزی و معنای زندگی از طریق متغیر میانجی -سلامت معنوی- بر ترس از پیری تاثیر دارند.

the causal relationship between the meaning of life and self-compassion with the fear of aging among the elderly in ilam: the mediating role of spiritual health

introduction: fear of aging is one of the important factors for aging experts in the contemporary era of psychology. a negative attitude toward aging activates the anxiety of aging in the elderly, thereby leading to an experience of morbid anxiety in old age, which is exacerbating with age. this study aimed to investigate the causal relationship between the meaning of life and self-compassion with the fear of aging considering the mediating role of spiritual health among the elderly in ilam, iran.material & methods:  this correlational-descriptive study was conducted on 300 elderly who were selected purposefully from the statistical population based on the inclusion criteria. the required data were collected using the meaning of life questionnaire by steger et al. (2006), self-compassion scale (neff, 2003), anxiety about aging scale by lasher (1993), and polotzin and ellison’s (1982) spiritual health questionnaire. the obtained data were then analyzed using structural equation modeling.(ethic code: ir.iau.tabriz.rec.1401.066)findings: the path coefficient values in the research model indicated that self-compassion and meaning of life explained 43% and 39% of the changes related to the fear of aging directly and respectively, which is statistically significant at the 95%.discussion & conclusion: the results showed that self-compassion and the meaning of life had an effect on the fear of aging through the mediating role of spiritual health.