بررسی ارتباط باکتری‌های جداشده از بیوپسی آنترال معده با بروز عارضۀ سوءهاضمه در مراجعه‌کنندگان به بیمارستان‌های مهراد و لبافی‌نژاد تهران در سال 1397

مقدمه: در این مطالعۀ توصیفی- مقطعی، ارتباط میان حضور چهار باکتری (استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس) و بروز سوءهاضمه بررسی شد. مواد و روش ها: در این تحقیق، 100 نمونه بیوپسی آنترال جداشده از مبتلایان به سوءهاضمه (n=50) و افراد بدون سوءهاضمه (n=50) که به بیمارستان‌های مهراد و لبافی‌نژاد تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند، جمع‌آوری و حضور گونه‌های باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس به روش pcr و به کمک پرایمر‌های اختصاصی nuc، pa431cf، iga و 16s-rrna بررسی گردید. مجوز اخلاقی این طرح نیز با کد اخلاق ir.modares.rec.1397.241، پیش از انجام پژوهش با تایید کمیتۀ اخلاق در پژوهش دانشگاه اخذ شد. یافته‌ها: در این تحقیق، درمجموع 50 بیوپسی آنترال از مراجعه‌کنندگان دچار سوءهاضمه و 50 نمونه بیوپسی آنترال از افراد بدون سوءهاضمه طی عمل آندوسکوپی برداشته شد. میانگین سنی افراد 48 سال (دامنۀ سنی 16 تا 80 سال) و بیشترین ردۀ سنی مربوط به گروه 46-26 (24 درصد) و کمترین میزان مربوط به گروه 26-16 سال (0/06 درصد) بود. دامنۀ سنی استفاده‌شده در این بررسی، توزیع جمعیتی نسبتاً مناسبی داشت. بر اساس یافته‌های بررسی pcr، فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس در میان 50 نفر مبتلا به سوءهاضمه به‌ترتیب 23 (46 درصد)، 3 (6 درصد)، 42 (84 درصد) و 0 (0 درصد) گزارش‌شده است. این مقادیر در گروه کنترل بررسی ما، به‌ترتیب معادل 19 (38 درصد)، 10 (20 درصد)، 45 (90 درصد) و 2 (4 درصد) مشخص گردیده است. بر اساس آنالیز آماری صورت‌گرفته، هیچ‌گونه رابطۀ معناداری میان حضور این 4 گونۀ باکتریایی و بروز سوءهاضمه مشاهده نشد (p>0.05). بحث و نتیجه‌گیری: گونه‌های باکتری ساکن این ناحیه می‌تواند از تنوع بالایی برخوردار باشد و بنابراین، در کنار سایر عوامل اپی‌ژنتیکی درگیر، آنالیز عوامل محیطی نظیر تغذیه، سبک زندگی و نیز ژنتیک میزبان می‌تواند در افزایش دانش ما از این حوزۀ پیچیده موثر باشد.

relationship of bacteria isolated from antral gastric biopsy with the incidence of dyspepsia in patients referred to mehrad and labbafinejad hospitals, tehran, iran, in 2018

introduction: this descriptive cross-sectional study examined the association between the presence of four non-helicobacter-pylori bacterial species (e.g., staphylococcus aureus, lactobacillus acidophilus, pseudomonas aeruginosa, and streptococcus sanguis) and dyspepsia.material & methods: this study included a total of 100 antral biopsy samples isolated from dyspeptic (n=50) or non-dyspeptic (healthy control) (n=50) patients referred to mehrad and labafinejad hospitals, tehran, iran, in 2018. following that, the presence of staphylococcus aureus, lactobacillus acidophilus, pseudomonas aeruginosa, and streptococcus sanguis was investigated by pcr and using their respective primers, including nuc, pa431cf, iga, and 16s rrna. ethics  code (ir.modares.rec.1397.241) .findings: in this study, a total of 50 antral biopsies were isolated from patients with dyspepsia, and 50 antral biopsy specimens were isolated from individuals without dyspepsia during endoscopy. the mean age of the subjects was 48 years (age range: 16-80 years); moreover, the highest age group belonged to the group of 26-46 (24%) years, and the lowest age belonged to the group of 16-26 years (0.06%). the age ranges used in this study had a relatively good population distribution. according to the results of the pcr test, the prevalence rates of staphylococcus aureus, lactobacillus acidophilus, pseudomonas aeruginosa, and streptococcus sanguis in dyspeptic patients (n=50) were 23 (46%), 3 (6%), 42 (84%), and 0 (0 %), respectively. moreover, the corresponding prevalence values were 19 (38%), 10 (20%), 45 (90%), and 2 (4%) among the non-dyspeptic control individuals. the presence of these bacteria showed no statistically significant association with the incidence of dyspepsia (p˃0.05).discussion & conclusion: bacterial species living in this area can be highly diverse, and therefore, in addition to other epigenetic involved factors, the studying of other factors, such as environment, nutrition, lifestyle, and the host’s genetic, will increase our understanding of the pathogenesis of this complex disorder